Dzień Trąbienia - Jom Terua

Dzień Trąbienia

Wyznaczony czas (hebr. Moed Jom Teruah)

Słowniczek

Drasz (midrasz) – Komentarz do Biblii lub do wersetu – także forma interpretacji.

Goim - dosł. narody (nie-Żydzi), w opracowaniu w znaczeniu uczniowie Jeszui z narodów (z pogan)

Halacha - dosł. droga, sposób praktycznej interpretacji Tory

HaMaszijah - Ten Mesjasz (dosł. Pomazaniec), oryginalne brzmienie tytułu Chrystus.

Jom Teruah - Dzień Trąbienia (biblijna nazwa). Wymowa Terua ze względu na “nieme h” niewymiawialne w języku hebrajskim h na końcu wyrazu

Jeszua - hebrajskie brzmienie imienia Jezus

Majmonides - RaMBaM, Rabii Mosze ben Majmon (1135-1204), filozof, lekarz, autorytet halachiczny, komentator Talmudu, twórca 13 zasad wiary

Micwa (l. m. micwot) - przykazanie (przykazania)

Moed (l. m. moedim) - wyznaczony czas (wyznaczone czasy), znaczeniowo bliskie: święto (święta)

Rosz Haszana - dosł. Głowa Roku (tradycyjne określenie żydowskiego Nowy Roku)

Szofar - instrument sygnalizacyjny z rogu zwierzęcia koszernego (oprócz krowy)

Teszuwa – (dosłownie powrót) - nawrócenie (całościowy proces: żalu za grzechy, zmiany myślenia i postępowania, zadość uczynienia ludziom za wyrządzone zło I powrót do Boga na warunkach nauki Tory)

Tora – dosłownie: nauka, instrukcja. Pierwszy desygnat; Zakon, Prawo (Mojżeszowe) zapisanych w pierwszych (pięciu) Księgach Mojżeszowych

Twila - zanurzenie, obmycie, często w znaczeniu chrzest, w opracowaniu obmycie rytualne przed moed

Wstęp

Celem i funkcją świąt biblijnych (Moadim - wyznaczone czasy) jest wkomponowanie nas, ludzi bogobojnych w określony rytm biblijnych spotkań z WIEKUISTYM. Kalendarz świąt biblijnych to kalendarz wolności dla dzieci Bożych. A wolność dzieci Bożych w gospodarowaniu czasem jest wolnością wyboru, aby w “wyznaczonych czasach” (Moed/Moadim) oddawać się pod opiekę i błogosławieństwo NAJWYŻSZEGO. Wchodząc w Moadim rezygnujemy z naszego władania czasem, materią i naszym “ego”,

a królowanie i władanie naszą duszą oddajemy Bogu. Cykl Moadim (Wyznaczonych czasów - Świąt) od modlitwy do modlitwy od Szabatu do Szabatu, od Pesach do Sukkot uczy nas życia rytmem Bożego czasu. Nie istnieje Moed (święto) oderwane od innych świąt biblijnych. Wszystkie Moadim są ze sobą powiązane i zazębione tworzą, progresywnie, rok liturgiczny. Wszystkie Moadim uczą nas prawidłowych relacji z Wiekuistym, uczą nas świętych relacji

z naszym Adonaj. Uczą nas wdzięczności za każdy darowany odcinek czasu na tej ziemi

i wyrażania tej wdzięczności wobec STWÓRCY. Pamiętać należy, że w Moadim jest zapisanych wiele szczegółów dotyczących naszego osobistego zbawienia, a także “odkupienia” i przyszłości Ludu Bożego. Wchodząc w święty czas (zachowując Moadim) wyrażamy wiarę i nadzieję na rychłe i pełne ich wypełnienie. Zdaję sobie sprawę z tego, że dla kogoś kto czyta takie opracowania, ale nie obchodzi Bożych Świąt, będzie ono niezrozumiałe a nawet dziwne,

ale “jeśli nie skosztujesz – nie poznasz”. Przesłanie każdego Święta będzie pojmowane z każdym dniem głębiej, z każdym miesiącem inaczej, z każdym rokiem pełniej... Niepowtarzalny “klimat” każdego święta jest nie do opisania dla zwykłego człowieka, który wcześniej nie wszedł w Szabat, nie zakosztował tej Boskiej czasoprzestrzeni w obecności Wiekuistego, w błogim pokoju, wynikającym przede wszystkim

z posłuszeństwa Słowu Adonaj, wkroczeniu na Jego Drogę I otrzymaniu od Wiekuistego przebaczenia wszystkich swoich grzechów. Kalendarz świąt biblijnych to kalendarz wolności dla dzieci Bożych. A wolność dzieci Bożych

w gospodarowaniu czasem jest wolnością decyzji, aby w “wyznaczonych czasach” oddawać się pod opiekę i błogosławieństwo Najwyższego. Wolność dzieci Bożych wyprowadzonych

z Egiptów (Egiptu Grzechu i Egiptu Niewoli) nie była i nie jest celem samym w sobie. Wolność dana nam przez Wiekuistego oznacza przyjęcie na siebie umowy zobowiązującej nas do życia zgodnie z Bożą instrukcją daną nam przez Mojżesza, z wyboru i pragnienia zbliżania się

do Niego, z miłością ku Niemu, poprzez posłuszeństwo Jego SŁOWU w Duchu Mesjasza.

Celem poniższego opracowania jest wyeksponowanie święta biblijnego – Dzień Trąbienia pod kątem treści, symboliki i wartości tego czasu. Pragnę także wskazać elementy Hallachy

(drogi, procedury) postępowania w Moed Jom Terua (Dzień Trąbienia - wyznaczony czas spotkania z Bogiem). Wskazuje treść i "ducha" tekstów biblijnych dotyczących tego oddzielonego czasu oraz najpiękniejsze tradycje mędrców Judaizmu.

Uwaga:

Wszystkie wersety podane w opracowaniu wg adresów czytamy w całości bezpośrednio z Biblii, albowiem podany jest (czasami) tylko fragment wersetu ukazujący i podkreślający myśl

i cel autora opracowania.

Jom Terua - pochodzenie i znaczenie. Podstawa biblijna

3 Mjż 23,23-25 Powiedz synom izraelskim tak: W miesiącu siódmym, pierwszego dnia tegoż miesiąca, będziecie mieli dzień odpoczynku, dzień pamiętny, obwołane trąbieniem, święte zgromadzenie.

Na początku trzeba podkreślić, że w Torze jest tylko jedna nazwa tego święta, a jest nią nazwa Jom Terua co znaczy Dzień Trąbienia. Dlaczego więc w Judaizmie funkcjonuje nazwa "Rosz Haszana" co znaczy "Głowa roku"? Nazwa Rosz Haszana wzięła się z tradycji, jaką prawdopodobnie Judaizm zaadoptował będąc na wygnaniu w Babilonie. Co więcej nawet nazwa "Tiszri" dla siódmego miesiąca również została zapożyczona z kalendarza babilończyków i ma dwa znaczenia tzn. "Miesiąc mocnych” lub miesiąc starożytnych". W Judaizmie biblijnym ten miesiąc nazywał się "Etanim" co znaczy "Zawsze płynące potoki” (czyt. 1 Krl 8,2 BT). Zachowując rok agrarny (wegetacyjny) z jego zwyczajami (np. Rosz Haszana czy też lokalne Dożynki) pamiętajmy na Torę Mesjasza. Rz 12,2 (BT) Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża (to jest Tora Mesjasza). A ten zapis Tory Mesjasza oznacza, że nowy rok nie świętujemy szampańską zabawą (jak to ma miejsce na koniec grudnia w sylwestra), ale w klimacie zadumy, retrospekcji i Teszuwy związanej z moed Jom Terua

Dlaczego taka nazwa - Dzień Trąbienia?

Dęcie w trąby czy też szofar ma wiele symbolicznych znaczeń w Biblii. Ale w kontekście tego święta jest symbolem nawoływania do Teszuwy czyli oczyszczenia się z grzechów, powrotu

do Boga oraz przygotowaniem się do Dnia Sądu (Hajom Din). Joel 2,12-18 Wszakże jeszcze teraz mówi Pan: Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, w poście, płaczu i narzekaniu!

Prorok nawołuje do nawrócenia (hebr. Teszuwy) i ostrzega przed nadchodzącym SĄDEM używając do tego dźwięków szofaru.

Dęcie w szofar w Jom Terua jest zapowiedzią Sądu Bożego, ale mamy też inne symbole dęcia

w Szofar. Przy jego dziękach ogłaszano panowanie króla 4 Mjż 23,21 Ja nie dostrzegam grzechu u Jakuba, ni w Izraelu nie widzę ja złości. Pan, ich Bóg, jest z nimi: wznoszą Mu okrzyk jako królowi wg Cylkowa: ... Wiekuisty, Bóg jest przy nim, a królewski odgłos surmy (teruat melech) wpośród niego

Przy dziękach szofaru zostało nadane przymierze 2 Mjż 19,1-25 (w.16) Trzeciego dnia,

z nastaniem poranku, pojawiły się grzmoty i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i doniosły głos trąby, tak że zadrżał cały lud, który był w obozie.

W naszym przypadku co rok na Jom Terua ogłaszamy dźwiękiem Tekiah (długi pojedynczy dźwięk) królewskie panowanie Wiekuistego Boga jako suwerena nad naszą osobą i naszym życiem, a to z kolei oznacza, że kodeks przymierza Króla Królów i Pana Panów jest dla nas obowiązujący. Dęciem w szofar mamy wstrząsnąć własną duszą i przypomnieć, że stoimy przed najwyższym z sądów. Wzywamy do skruchy i opamiętania bo SĄD KRÓLA KRÓLÓW nadejdzie

i zważone będą wszystkie uczynki ludzkie.

Dzwiękiem szofaru na Jom Terua wzywamy do skruchy – teszuwy

Joel 2,1 Zatrąbcie na rogu na Syjonie! Krzyczcie na mojej świętej górze! Niech zadrżą wszyscy mieszkańcy ziemi, gdyż nadchodzi dzień Pana, gdyż jest bliski Prorok nawołuje do nawrócenia (hebr. Teszuwy) i ostrzega przed nadchodzącym SĄDEM używając do tego dźwięków szofaru.

Ez 33,11 Powiedz im: Jakom żyw - mówi Wszechmocny Pan - nie mam upodobania w śmierci bezbożnego, a raczej, by się bezbożny odwrócił od swojej drogi, a żył. Zawróćcie, zawróćcie ze swoich złych dróg!

Dźwięk szofaru w Jom Terua to miłosny, miłosierny krzyk WIEKUISTEGO ale zarazem ostatni dźwięk, jaki bezbożny usłyszy ze strony Boga. W PIŚMIE ŚWIĘTYM Jom Terua i dęcie w szofar jest ściśle powiązanym z SĄDEM BOŻYM

Joel 2,1-3 Zatrąbcie na rogu na Syjonie! Krzyczcie na mojej świętej górze! Niech..

Sof 1,14-16 Bliski jest wielki dzień Pana, bliski i bardzo szybko nadchodzi

Ap 9,13-20 I zatrąbił szósty anioł (...) I zostali uwolnieni czterej aniołowie, którzy byli przygotowani na godzinę i na dzień, i na miesiąc, i na rok, aby wytracić trzecią część ludzi. Pozostali ludzie, którzy nie zginęli od tych plag, nie odwrócili się od uczynków rąk swoich,

nie przestając oddawać czci demonom

Symbolika dęcia w szofar w JOM TERUA jest wyraźnym nawoływaniem do nawrócenia (biblijnej Teszuwy) odwrócenia się od grzechów i zapowiedzią SĄDU Bożego.

Tradycyjnie i biblijnie dźwiękiem szofaru (czyt. Ps 81,4 (BT) Dmijcie w róg na nowiu, podczas pełni ogłaszano wszystkie moadim/święta, ponieważ takie było i jest przykazanie Boże

(czyt 4 Mjż 10,10 W dni waszej radości i w wasze uroczyste święta oraz w wasze dni nowiu będziecie dąć w trąby). Używano tego instrumentu dla ostrzeżenia przed niebezpieczeństwem, używano go wyruszając na wojnę i wracając z pola bitwy. Jego dźwięki obwieszczały Moadim, ale także Rok Jubileuszowy (Rok wyzwolenia i łaski). Dzisiaj również przypominamy się Wiekuistemu dźwiękiem szofaru, gdy zagraża nam niebezpieczeństwo oraz w przypadku modlitwy nad chorymi i w innych przypadkach modlitewnych także w osobistych potrzebach. Barani róg (szofar) przypomina nam o baranku, który został złożony w ofierze zamiast Izaaka,

i oddaniu Awrahama, który gotów był dla Boga poświęcić ukochanego syna (czyt. 1 Mjż 22r).

W świetle powyższego Szofar jest dla uczniów Mesjasza symbolem bezwarunkowej ufności,

jaką Awraham pokładał w Bogu, a także naszą własną ofiarność.

Dla uczniów Jeszua z Nazarethu dźwięk szofaru symbolizuje także widzialne, słyszalne

i chwalebne przyjście Mesjasza, zmartwychwstanie, przemienienie ciał w nieśmiertelne ciała

i zabranie do "DOMU OJCA" czyt: Jana 14,1-3; 1 Kor 15,50-54; Ap 20,1-6; 1 Tes 4,13-18.

1 Tes 4,13-18 Gdyż sam Pan na dany rozkaz, na głos archanioła i trąby Bożej zstąpi z nieba; wtedy najpierw powstaną ci, którzy umarli w Chrystusie

Będzie to dla nas nie tylko dzień zmartwychwstania umarłych i przemienienia ciał, ale także dzień powitania naszego Mesjasza, dzień uczty weselnej "Baranka". Dzień cudownej radości, w którym to dniu Ap 21,4 I otrze wszelką łzę z oczu ich, i śmierci już nie będzie; ani smutku, ani krzyku, ani mozołu już nie będzie; albowiem pierwsze rzeczy przeminęły

Warto więc już dziś dokonać Teszuwy aby znaleźć się w gronie zapisanych w "Księdze Żywota".

Teszuwa – co to jest?

Teszuw dosłownie znaczy "powrót". Nawrócenie w języku hebrajskim oddane jako Teszuwa

to zmiany w życiu, dla których trzeba by podać co najmniej kilka wielowarstwowych definicji.

I tak po pierwsze Teszuwa to powrót do Boga i Bożych przykazań wg "warunków" Wiekuistego czytaj: 5 Mjż 30,10-20 jeżeli będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, i będziesz przestrzegał jego przykazań i ustaw zapisanych w księdze tego zakonu, jeżeli nawrócisz się do Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej

Wiekuisty prosi nas wszystkich na zakończenie tego pasażu tekstów abyśmy wybrali życie, abyśmy wybrali miłość i posłuszeństwo, jako treść życia. W biblijnej, Bożej i prawidłowej Teszuwie można wyróżnić trzy etapy, czy też płaszczyzny nawrócenia (Wg Majmonidesa)

Pierwszy krok (w głębi naszego Jestestwa - ego): Uświadomienie sobie własnej grzeszności

i zaprzestanie grzechu czyt. Ps 51,5

Drugi krok: Skrucha dotykająca naszego serca i intelektu czyt. Ps 51,19

Trzeci krok (w strefie wolicjalnej czyli decyzyjnej): Decydujemy się szukać Boga, decydujemy się na życie z Bogiem i posłuszeństwu Bogu wg przykazań i nauki Tory czyt. 5 Mjż 10,12-16

Izajasz nawołuje do teszuwy używając alegorycznego obrazu dźwięku szofaru.

Iz 58,1 Wołaj na całe gardło, nie powściągaj się, podnieś jak trąba swój głos i wspominaj mojemu ludowi jego występki, a domowi Jakuba jego grzechy!

Warto wiedzieć, że w historii ludu Bożego odnotowano teszuwę wśród dźwięków szofaru

za czasów króla ASY, który zaprowadził reformy w Izraelu w czasie moed Szawuot czytaj:

2 Krn 15,12-14 podejmując zobowiązanie, że będą szukać Pana, Boga swoich ojców,

z całego serca i z całej duszy

To w kontekście hebrajskiej Teszuwy wypowiadali się autorzy Brit Hadasza (Nowy Testament)

i tu podaję kilka tekstów do czyt: Rz 12,2; Jr 10,1-2; Ef 4,22-24; 2 Kor 5,17; Mt 5,16; Mt 4,17;

Łk 13,3 Dz 2,38 jest jeszcze wiele innych, które warto poszukać.

Przypowieść o synu marnotrawnym Łk 15,11-32 jest klasycznym wzorcem biblijnej, prawidłowej teszuwy z jej trzema płaszczyznami:

Pierwszy krok: Łk 15,17nn a wejrzawszy w siebie...uświadomienie grzeszności

Drugi krok: Łk 15,21 zgrzeszyłem przeciwko niebu... Skrucha

Trzeci krok łk 15,19-20 wstał i poszedł do ojca… aby być choćby najemnikiem.... decyzja powrotu (teszuwy) na warunkach "OJCA".

Należy podkreślić, że akt Teszuwy nie jest jednorazowym aktem w życiu. Wszystkie moadim (święta) służą oczyszczeniu człowieka z grzechów, nadaniu człowiekowi świętości oraz prawidłowych relacji z Bogiem Ojcem poprzez każdorazowo przeprowadzoną teszuwę.

Moed Jom Terua (Dzień Trąbienia) zapoczątkowuje 10 dni skruchy. I te dni, praktykowane jako święty wyznaczony czas, co rok i co święto pozwala nam wciąż

na nowo powracać do Boga na jego warunkach, aby stać się Kedoszim czyli Świętymi.

Teszuwa biblijna to nie tylko powrót do Boga i posłuszeństwo wobec micwot (przykazań). Teszuwa sięga w nasze serca, aby uzdrowić i uświęcić nasze relacje z drugim człowiekiem. Trzeba mocno podkreślić, że nie można być "obmytym krwią" Jeszua HaMaszijah, zanim się nie dokona prawdziwej biblijnej teszuwy. Celem Nowego Przymierza jest doprowadzenie nas

do świętości, a świętość możemy osiągnąć pod warunkiem upamiętania się z grzechów

i prawidłowej relacji z drugim człowiekiem.

Mt 5,21-26 A Ja wam powiadam, że każdy, kto się gniewa na brata swego, pójdzie pod sąd (...) Pogódź się rychło z przeciwnikiem swoim... (to jest Tora Mesjasza)

Prawdziwa teszuwa, upamiętanie i nawrócenie to przeegzaminowanie samego siebie pod kątem naszych bliźnich, wrogów, czy też grup ludzi wobec których zawiniliśmy słowem, czynem czy też zaniechaniem. Ruach HaKodesh (Duch Święty) powinien nas w tym czasie przekonać o grzechu sprawiedliwości i sądzie, abyśmy krzywdy uczynione innym ludziom umieli naprawić. Z serca należy usunąć gniew, zawiść, zazdrość, nieprzebaczenie itp. Jom Terua i 10 dni do Jom Kippur to dziesięć dni intensywnych modlitw i poszukiwania pojednania najpierw z bliźnimi a potem

z Bogiem. (Od czasów średniowiecza dziesięć dni pokuty, rachunku sumienia nawrócenia nazywa się Jamim Noraim. W paryskim rękopisie Talmudu Babilońskiego, znajduje się również określenie " dziesięć dni zmiłowania" (aseret Jeme Ha-Rachamim). Albowiem w dniu sądu,

gdy on nastanie, będzie już za późno – a nasze grzechy nieprzebaczenia

i nie zrekompensowania krzywd będą świadczyć przeciwko nam. Jeżeli zawiniliśmy wobec bliźniego to musimy to naprawić w każdej płaszczyźnie, czy to fizycznej, czy materialnej czy też duchowej. Można to zrobić przepraszając i prosząc o przebaczenie, odkupując wszystko co zniszczyliśmy czy też naprawiając co zepsuliśmy. Ta coroczna praktyka teszuwy uczy nas wciąż

i na nowo bycia świętym, oddzielonym dla Wiekuistego. W tradycji Judaizmu cały poprzedni miesiąc (elul) przed 1 Tiszri służy teszuwie – Nam niechaj wystarczy dziesięć dni aby każdego poranka dąć w szofar – przypominać wszystkim – ale przede wszystkim sobie – że nadszedł czas Teszuwy (upamiętania z grzechów) pojednania z naszym Bogiem, bo jego SĄD NADCHODZI rychło. W porannej modlitwie (tradycja sugeruje jednodniowy post przy teszuwie) przez dziesięć dni czytamy codziennie psalm 19; 51; 27. oraz cytujemy słowa z 2 Mjż 34,6-7 wołamy do BOGA: Panie, Panie, Boże miłosierny i łaskawy, nieskory do gniewu, bogaty

w łaskę i wierność, zachowujący łaskę dla tysięcy, odpuszczający winę, występek i grzech, ...

Robimy introspekcję gdzie, kiedy, z kim nasze relacje zostały zerwane, stały się nieczyste

i grzeszne robiąc krzywdę wzajemną. Przepraszamy i przebaczamy (werbalnie) bez względu

na osobę i niezależnie od tego, kto ponosi winę. Prosimy Boga aby wszystkie grzechy nam przebaczył także te o których nie pamiętamy czy też nie jesteśmy ich świadomi wg czyt:

Ps 19,13 (BT) kto jednak dostrzega swoje błędy? Oczyść mnie od tych, które są skryte przede mną. Taki jest bowiem porządek BOŻEJ, biblijnej teszuwy. Pamiętajmy na fakt:

2 Kor 5,10 Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe

W tradycji Judaizmu wszystkie poprzedzające Jom Terua 6 Nowiów Księżyca są nazywane małymi dniami sądu, albowiem każdy z nich przybliża nas do tego Siódmego Rosz Chodesz (Nów Księżyca) do Jom Terua, a następnie prowadzi nas do dnia sądu Bożego.

Tak jak w starym przymierzu nie można było pojednać się z Bogiem bez uprzedniego pojednania z ludźmi. Tak też jest w Nowym Przymierzu – Pojednanie z Bogiem poprzedza pojednanie

z ludźmi. Dlatego zanim poprosimy o przebaczenie Wiekuistego musimy o to poprosić bliskich znajomych, przyjaciół i rodzinę. Nawet wtedy, gdy NAM wydaje się, że jest wszystko w porządku upewnijmy się, że tak jest rzeczywiście, przepraszając nie tylko za złe uczynki i słowa, ale też za zaniechanie (dobrego uczynku, słowa, zachęty czy uśmiechu) ponieważ obliguje nas do tego Tora (KODEKS) NOWEGO PRZYMIERZA

Kodeks Nowego Przymierza – Tora Naszego Mesjasza- jest w całym Nowym Testamencie – poniżej kilka przykładów:

Mt 5:23 Jeślibyś więc składał dar swój na ołtarzu i tam wspomniałbyś, iż brat twój ma coś przeciwko tobie, zostaw tam dar swój na ołtarzu, odejdź i najpierw pojednaj się z bratem swoim, a potem przyszedłszy, złóż dar swój.

Mt 5,22 a kto by rzekł bratu swemu: Racha, stanie przed Radą Najwyższą, a kto by rzekł: Głupcze, pójdzie w ogień piekielny – epitety na kogokolwiek są złamaniem kodeksu

(to jest Tora czyli nauka Mesjasza)

Ef 4,29 Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają (to jest Tora czyli nauka Mesjasza)

Rz 12,14 Błogosławcie tych, którzy was prześladują, błogosławcie, a nie przeklinajcie.

(to jest Tora czyli nauka Mesjasza)

Wszystkie teksty Nowego Testamentu , które niosą pewien imperatyw są Torą czyli nauką

i instrukcja naszego Mesjasza. Instrukcją do prawidłowej relacji z Bogiem I drugim człowiekiem. Dęciem w szofar dźwiękiem Tekija mamy za zadanie wstrząsnąć naszą duszą i przypomnieć,

że stoimy przed Najwyższym z sądów. Wzywamy do skruchy i opamiętania bo SĄD NAJWYŻSZY KRÓLA KRÓLÓW nadejdzie i zważone będą wszystkie uczynki ludzkie.

3 Mjż 23,23-25 Powiedz synom izraelskim tak: W miesiącu siódmym, pierwszego dnia tegoż miesiąca, będziecie mieli dzień odpoczynku, dzień pamiętny, obwołane trąbieniem, święte zgromadzenie.

Zgodnie z przykazaniem w pierwszym dniu siódmego miesiąca mamy odpocznienie. Warto

i trzeba postarać się o zabezpieczenie tego dnia we wszystko, jak na Szabat cotygodniowy. Jeżeli wykonujemy pracę zawodową to bierzemy urlop (o ile to możliwe). Na zgromadzenie przybywamy (o ile to możliwe) w białych szatach.

Ap 19,8 i dano jej przyoblec się w czysty, lśniący bisior, a bisior oznacza sprawiedliwe uczynki świętych.

Ponieważ Moed Jom Terua niesie poselstwo dnia Sądu, gdzie my mamy być odpowiednio przyobleczeni stąd też w dzień tego święta ubieramy się w białe szaty, które symbolizują czystość, o której mówi SŁOWO BOŻE. Nasz biały ubiór jest fizycznym znakiem naszej duchowej i fizycznej czystości przed trybunałem Bożym. Dokonana Teszuwa daje nam prawo i przywilej symbolicznie teszuwę eksponować. Biały ubiór jest też symbolem innych przygotowań

na przyjście oblubieńca o których mówi Mt 25,1-13

Moed Jom Teruach zaczynamy tradycyjnie dźwiękiem szofaru.

3 Mjż 23,23-25 Powiedz synom izraelskim tak: W miesiącu siódmym, pierwszego dnia tegoż miesiąca, będziecie mieli dzień odpoczynku, dzień pamiętny, obwołane trąbieniem, święte zgromadzenie.

4 Mjż 29,1 W pierwszym dniu siódmego miesiąca będziecie mieć zwołanie Święte;

wtedy nie wolno wykonywać żadnej pracy. Będzie to dla was dzień trąbienia.

Istnieją cztery podstawowe typy dźwięku szofaru dla Moed Jom Terua:

1. Tekija – długi pojedynczy (dźwięk koronacji króla)

2. Szewarim – Trzy krótkie przypominające zawodzenie (oznaczające pokutę)

3. Teru’ah – Dziewięć staccato alarmu (obudzić duszę)

4. Tekiah ha-Gadol – wielki długi (tak długo, aby dotrzeć do serca!)

Podczas zgromadzenia należy wykonać wspomniane cztery sygnały szofarem poprzedzając

je błogosławieństwem.

“Błogosławiony jesteś Ty Adonaj Boże nasz, Królu wszechświata, który uświęciłeś nas Twoimi przykazaniami i nakazałeś nam usłyszeć dźwięk szofaru. Amen”

"Błogosławiony jesteś Boże nasz, Stworzycielu Wszechświata, Który utrzymałeś nas przy życiu i doprowadziłeś nas do tego okresu czasu.”

Po zakończeniu świętego zgromadzenia spożywamy wspólny posiłek. W starej tradycji biblijnej na wspólnym posiłku serwujemy miód i jabłka, które będąc słodkimi są symbolem radości

z naszego odkupienia Neh 10,10 idźcie, najedzcie się tłustego jadła i napijcie się słodkich napojów. Podać można też owoce granatu – symbol 613 przykazań.

Jest piękny zwyczaj związany z tym świętem – nazywa się Taszlich (wrzuci). To bardzo stara tradycja biblijna (na podstawie proroka Mich 7,19), aby w dzień Jom Terua pójść i zgromadzić się nad żywymi zbiornikami wód. (może być rzeka, fosa, staw k/domu). Zawczasu w kieszeniach przygotowujemy małe kamyczki i okruchy chleba (mogą być okruchy z chałki – tradycyjnie okrągłej na Rosz Haszana).

Mich 7,19 (BT) Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy

W krótkim draszu (wykładzie) wspominamy miłosierdzie naszego Boga bogatego w łaskę

i przebaczenie, wspominamy że nam przebaczył, nie ze względu na nasze uczynki, ale ze względu na JEGO IMIĘ i jego SŁOWO bo nasze najlepsze uczynki zawsze są przed NIM jako szata nieczysta i splugawiona. W modlitwie prosimy o "zakaz łowienia" naszych grzechów przez innych ludzi i przez przeciwnika Boga i jego ludu.

Uwaga: Od tej chwili zakaz łowienia grzechów dotyczy także nas, abyśmy innym i sobie nie przypominali po wieczny czas ich grzechów i niedoskonałości. Po krótkiej modlitwie wyrzucamy z kieszeni okruchy chleba (chałki), aby symbolicznie zaznaczyć, że pozbywamy się codzienności z jej grzechami, pozbywamy się chamecu, czyli kwasu (kwas - symbol grzechu patrz 1 Kor 5,7). Święto Jom Terua jest powiązane z Moed Pesah poprzez symbole oczyszczenia.

Kończymy nasz obrządek taszlich błogosławieństwem ze Słowa Bożego: np.

Flp 1,27 Niech życie wasze będzie godne ewangelii Chrystusowej, abym czy przyjdę i ujrzę was, czy będę nieobecny, słyszał o was, że stoicie w jednym duchu, jednomyślnie walcząc społem za wiarę ewangelii.

I tradycyjne błogosławieństwo:

Leszana towa tikatewu wetehatemu! -

Obyście byli zapisani - w Księdze Życia - i opieczętowani na dobry rok!

Wszyscy odpowiadamy:

Ken Jehi racon - Niech to będzie jego wolą

autor opracowania: Piotr Fras