Nauki Podstawowe - Odwrócenie się od martwych uczynków
Hbr. 6,1 (D.Stern) Dlatego zostawiając za sobą początkowe nauki o Mesjaszu, przejdźmy ku dojrzałości, nie kładąc ponownie fundamentu o odwróceniu się od czynów prowadzących ku śmierci, zaufaniu Bogu
Mówiąc o naukach podstawowych na pierwszym miejscu należałoby by napisać
o odwróceniu się od czynów prowadzących ku śmierci. Jakie to czyny prowadzą nas do śmierci? Odpowiedź jest tylko jedna - mianowicie to grzeszne, przekraczające Prawo Boże czyny prowadzą nas prosto na śmierć wieczną. Słowo Boże niejednokrotnie nawołuje do porzucenia grzechów słowami: musisz się na nowo narodzić (czyt. J 3,7) czy też "upamiętajcie się" (czyt. Dz 2,38).
Apostoł Piotr mówiąc do swoich rodaków "upamiętajcie się" nie tylko nawiązuje do odwrócenia się od grzechów, ale wprost mówi o powrocie do Boga. Upamiętanie i powrót do Boga w języku hebrajskim jest wyrażone słowem "Teszuwa". Co to jest Teszuwa?
Hbr. rdzeń Tszuw tłumaczony jako Teszuwa dosłownie znaczy "powrót";
Teszuwa dosłownie znaczy "powrót"; ale także nawrót, ponowne pojawienie się, odpowiedz na wezwanie odstąpić od czegoś lub wycofać się z jakieś sprawy. Hbr. Tszuw znaczy wracać, powracać, odwracać się, naprawić, odświeżyć, odrzucić, zawrócić ze złej drogi, naprawić swoje postępowanie, naprawić krzywdy, przywrócić pokój z Bogiem przez pokutę, być przywróconym do społeczności z Bogiem. Takie jest pełne znaczenie słowa oddane jako Teszuwa. O którym mówi Tora
5 Mjż 30,10-20 jeżeli będziesz słuchał głosu Pana, Boga twego, i będziesz przestrzegał jego przykazań i ustaw zapisanych w księdze tego zakonu, jeżeli nawrócisz się do Pana, Boga twego, z całego serca twego i z całej duszy twojej
W org. Hebrajskim Tszuwa czyli powrót do Boga obejmuje całe nasze jestestwo całą naszą duszę sięga do głębi wszystkich naszych komórek tak serca jak też intelektu
Pwt 30:15 Patrz! Kładę dziś przed tobą życie i dobro oraz śmierć i zło;
Moja i Twoja teszuwa jest na wagę naszego wiecznego życia
Pwt 30:16 Gdyż ja nakazuję ci dzisiaj, abyś miłował Pana, Boga twego, chodził jego drogami i przestrzegał jego przykazań, ustaw i praw, abyś żył i rozmnażał się, a Pan, Bóg twój, będzie ci błogosławił w ziemi, do której idziesz, aby ją posiąść.
Moja i Twoja Teszuwa obejmuje nasze emocje i uczucia. W prawidłowej Teszuwie zaczynamy mocno i szczerze kochać Boga i szanować jego przykazania. Wiekuisty prosi nas wszystkich na zakończenie tego pasażu tekstów
Pwt 30:19 Biorę dziś przeciwko wam na świadków niebo i ziemię. Położyłem dziś przed tobą życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo. Wybierz przeto życie, abyś żył, ty i twoje potomstwo,
Bóg prosi, abyśmy wybrali miłość i posłuszeństwo jako treść naszego życia. Teszuwa to powrót do Wiekuistego Boga na Bożych warunkach posłuszeństwa Bożej nauce – (hbr. Tora)
Pwt 30:20 Miłując Pana, Boga twego, słuchając jego głosu i lgnąc do niego, gdyż w tym jest twoje życie i przedłużenie twoich dni, abyś mieszkał na ziemi, którą Pan przysiągł dać twoim ojcom, Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi.
Prawidłowa i szczera Teszuwa niesie liczne błogosławieństwa
W procesie teszuwy istotne są dwie płaszczyzny
A. pierwsza płaszczyzna to nasz stosunek do sprawiedliwości i do Prawa Bożego
B. druga płaszczyzna - to nasz stosunek do grzechu
Teszuwa wobec sprawiedliwości można odmierzyć w trzech krokach
Pierwszy krok (w głębi naszego Jestestwa - ego): Uświadomienie sobie własnej grzeszności
i zaprzestanie grzechu to co greka w niepełny sposób nazywa metanoją czyli zmianą myślenia.
Uwaga - Jest poważna różnica między greckim terminem Metanoja oddanego jako nawrócenie, a hebrajskim terminem Teszuwa. Metanoja to tylko zmiana myślenia dotykająca intelektu, a niekoniecznie i nie zawsze naszego serca. W tym przypadku stwierdzam wyższość pojemności znaczeniowej hebrajskiego terminu mówiącego o nawróceniu, które brzmi „Teszuwa”. Prawdziwe nawrócenie do Boga to pełna Teszua i powrót do nauki Tory
Drugi krok: Skrucha dotykająca naszego serca i intelektu
Psm 51:19 Ofiarą Bogu miłą jest duch skruszony, Sercem skruszonym i zgnębionym nie wzgardzisz, Boże.
Pamiętamy kto to mówi - skruszony grzesznik - Dawid po grzechu z Batszebą i zabójstwem Uriasza. Psalm 51 jest jednym z kilku przykładów prawidłowej teszuwy czyli powrotu do Boga
Trzeci krok: Decydujemy się szukać Boga, decydujemy się na życie z Bogiem i posłuszeństwu Bogu wg przykazań i nauki Tory. Ten krok leży w naszej osobistej duszy leży w strefie wolicjalnej czyli decyzyjnej nie tylko w naszej głowie, ale przede wszystkim w naszym sercu
Te trzy kroki - o których piszę - to Teszuwa wobec prawa Bożego, ale teszuwa pod względem naszego stosunku do grzechu może mieć siedem stopni czy też siedem kroków
1. Krok pierwszy - Retrospekcja osobista
W przypowieści o synu marnotrawnym (czyt. Łk 15r ) - przypowieści o Teszuwie - czytamy jak w dalekim kraju syn marnotrawny nagle przypomniał sobie dom rodzinny i zapragnął powrócić do domu Ojca. Ale zapoznajmy się z początkiem tej przypowieści: Jak zaczyna się ta przypowieść o teszuwie?
Łk 15,12 I rzekł młodszy z nich ojcu: Ojcze, daj mi część majętności, która na mnie przypada. Wtedy ten rozdzielił im majętność.
Starszy syn musiał otrzymać dwie trzecie jego wartości, a młodszy jedną trzecią (5 Mjż 21,17)
Trzeba nam wiedzieć, że majętność ojca dziedziczyło się dopiero po śmierci Ojca. Żądanie młodszego syna, aby ojciec „Dał w tej chwili”, natychmiast należny majątek to życzenie śmierci dla rodzica
Łk 15, 13- 16 A po niewielu dniach młodszy syn zabrał wszystko i odjechał do dalekiego kraju, i tam roztrwonił swój majątek, prowadząc rozwiązłe życie. 14 A gdy wydał wszystko, nastał wielki głód w owym kraju i on zaczął cierpieć niedostatek. 15 Poszedł więc i przystał do jednego z obywateli owego kraju, a ten wysłał go do swej posiadłości wiejskiej, aby pasł świnie. 16 I pragnął napełnić brzuch swój omłotem, którym karmiły się świnie, lecz nikt mu nie dawał.
Niektórzy komentatorzy mówią tu strąkach szarańczyna, ale w rzeczywistości to mogły być żołędzie, które świnie bardzo lubią, ale człowiekowi bardzo gorzko smakują
Łk 15,17 A wejrzawszy w siebie, rzekł: Iluż to najemników ojca mojego ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę.
Pierwszy krok w Teszuwie to jak mówiłem retrospekcja osobista - wejrzenie we własną duszę jak to zrobił młody człowiek w przypowieści Łk 15,17 A wejrzawszy w siebie.
Świadomość grzechu, przekonanie o grzechu, oznacza świadomość naszego oddalenia od Boga i Jego instrukcji. W naszej osobistej teszuwie robimy introspekcje gdzie, kiedy i z kim nasze relacje zostały zerwane, stały się nieczyste i grzeszne, robiąc krzywdę wzajemną.
2. Krok drugi – Żal serca i skrucha z powodu takiego stanu rzeczy
Łk 15,18-20 Wstanę i pójdę do ojca mego i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciwko niebu i przeciwko tobie, 19 Już nie jestem godzien nazywać się synem twoim, uczyń ze mnie jednego z najemników swoich. Wstał i poszedł do ojca swego. A gdy jeszcze był daleko, ujrzał go jego ojciec, użalił się i pobiegłszy rzucił mu się na szyję, i pocałował go
Przypowieść o synu marnotrawnym ma wiele wyjaśnień i tak naprawdę nie jest tylko przypowieścią o jednym synu. Ale kiedy czytamy, że ojciec wybiega naprzeciw to wiedzmy,
że gdyby Ojciec nie wyszedł naprzeciw to lokalna społeczność ukamieniowałaby człowieka, który życzył śmierci własnemu rodzicowi.
Drugi krok to świadomość grzechu i: Łk 15,21 zgrzeszyłem przeciwko niebu... i żal serca
i skrucha z powodu takiego stanu rzeczy. Skrucha podobna jak w przypadku Dawida po grzechu z Batszebą.
Ps 51:5 Ja bowiem znam występki swoje I grzech mój zawsze jest przede mną
a zatem nie tylko wiemy i mamy świadomość, że zgrzeszyliśmy i błądzimy, ale odczuwamy też smutek z powodu braku społeczności z Bogiem
To jest 2 krok - Świadomość grzechu i smutek z powodu braku Boga i braku relacji z Nim.
3. Krok trzeci - Nienawiść do grzechu
5 Mjż 7, 25-26 Posągi ich bogów spalisz ogniem. Nie pożądaj srebra i złota, które jest na nich, abyś się przez nie nie usidlił, gdyż jest to obrzydliwością dla Pana, Boga twego. 26 Nie przynoś tej obrzydliwości do twego domu, bo zostaniesz obłożony klątwą tak, jak ono. Będziesz się tym brzydził i czuł do tego wstręt, gdyż jest to obłożone klątwą.
W trzecim kroku teszuwy zaczynamy nienawidzić i nienawidzimy grzechu i tego,
co spowodowało naszą rozłąkę z Ojcem. Nienawidzimy grzechu i zaczynamy brzydzić się swymi grzechami.
TO ważne – brzydzimy się swoimi grzechami, jak nakazuje Tora. Zaczynamy widzieć jak do grzechu przywodzi nas nasze ciało, ale również ten, który jest oskarżycielem i prowadzi nas do niewoli grzechu. To diabeł wyrywa nas z domostwa naszego Ojca Niebieskiego, kusząc
i łudząc wystawnym rozrywkowym czy też ciekawym życiem w zbytku.
Trzeci krok Łk 15,19-20 wstał i poszedł do ojca… aby być choćby najemnikiem.... decyzja powrotu (teszuwy) na warunkach "OJCA".
4. Krok czwarty – Świadome rozstanie się z grzechem
5 Mjż 5,12-16 Teraz więc, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, twój Bóg! Tylko, abyś okazywał cześć Panu, swemu Bogu, abyś chodził tylko jego drogami, abyś go miłował i służył Panu, swemu Bogu, z całego serca i z całej duszy. 13 Abyś przestrzegał przykazań Pana i jego ustaw, które Ja ci dziś nadaję dla twego dobra. 14 Oto do Pana, twego Boga, należą niebiosa i niebiosa niebios, ziemia i wszystko, co na niej się znajduje, 15 Jednak tylko do twoich ojców przywiązał się Pan, twój Bóg, aby ich miłować, a po nich wybrał ze wszystkich ludów was, ich potomków, jak to jest dziś. 16 Obrzeżcie więc nieobrzezkę waszego serca,
a waszego karku już nie zatwardzajcie,
Świadome rozstanie się z grzechem przygotowuje nasz "sztywny kark" do poddania się
i pochylenia wobec Bożych przykazań i wobec nauki Bożej, a jest to podanie Bogu na tacy naszego serca do obrzezania.
5. Krok piąty – Wyznanie grzechu
Prz 28,13 Kto ukrywa występki, nie ma powodzenia, lecz kto je wyznaje i porzuca, dostępuje miłosierdzia.
Wyznajemy Bogu nasz grzech, nasze chybienie celu. Bo grzech (hbr. Hett) to chybienie celu.
Bogu wyznajemy te grzechy, które były uchybieniem wobec Niego. A jeśli grzech był występkiem przeciwko bliźniemu najpierw powinniśmy wyznać go temu bliźniemu i go przeprosić.
Pamiętajmy, bo to jest bardzo ważne: Tak jak w Starym Przymierzu nie można było pojednać się z Bogiem bez uprzedniego pojednania z ludźmi, tak też jest w Nowym Przymierzu – Pojednanie z Bogiem poprzedza pojednanie z ludźmi. Obliguje nas do tego Tora Nowego Przymierza
Mt 5:23 Jeślibyś więc składał dar swój na ołtarzu i tam wspomniałbyś, iż brat twój ma coś przeciwko tobie, zostaw tam dar swój na ołtarzu, odejdź i najpierw pojednaj się z bratem swoim, a potem przyszedłszy, złóż dar swój.
Przepraszamy i przebaczamy (werbalnie) bez względu na osobę i niezależnie od tego, kto ponosi winę. Prosimy Boga, aby wszystkie grzechy nam przebaczył także te, o których nie pamiętamy.
6. Krok szósty – Zadośćuczynienie
Ez 33,14-16 Lecz gdy mówię do bezbożnego: Na pewno umrzesz, a on odwróci się od swojego grzechu, będzie wypełniał prawo i sprawiedliwość, 15 Będzie oddawał zastaw, zwracał to, co zagrabił, postępował zgodnie z zasadami życia, nie popełniając występku,
na pewno będzie żył, nie umrze. 16 Nie będzie się pamiętało żadnych jego grzechów, które popełnił; będzie wypełniał prawo i sprawiedliwość; na pewno będzie żył.
Wyznanie naszych grzechów wobec Boga przynosi nam uwolnienie i powracamy do naszych czystych i świętych relacji z naszym Bogiem. Ale w stosunku do naszych bliźnich obowiązuje zadośćuczynienie.
Mich 7,19 (BT) Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy
Jeżeli zawiniliśmy wobec bliźniego to musimy to naprawić w każdej płaszczyźnie, czy to fizycznej, czy materialnej czy też duchowej. Można to zrobić przepraszając i prosząc
o przebaczenie, odkupując wszystko, co zniszczyliśmy czy też naprawiając to, co zepsuliśmy. Taka coroczna praktyka teszuwy uczy nas wciąż i na nowo bycia świętym, oddzielonym dla Wiekuistego, a zadośćuczynienie przywraca nam utracony stan pierwotny - stan pokoju
z bliźnim i z Bogiem
7. Krok siódmy – Świadomy sprzeciw wobec grzechu
W tym siódmym kroku dajemy świadomą odpowiedz na pytanie naszego Ojca. Jakie to pytanie? - pytanie zawarte w 1 Mjż 3,9 Lecz Pan Bóg zawołał na Adama i rzekł do niego: Gdzie jesteś?
W pierwszej warstwie pszat - Bóg woła i pyta naszego praojca Adama. I nie jest to pytanie jakoby Bóg nie widział Adama i nie wiedział gdzie jest. Bóg woła swego syna, kładzie na sercu Adama pytanie i skłania go do myślenia. Gdzie tak naprawdę znalazłeś się Adamie
po grzechu?
A jak wiemy znalazł się nagi po stronie przeciwnej Bożym prawom.
Adam znaczy człowiek, czy też z ziemi wzięty człowiek.
W drugiej warstwie interpretacyjnej tego wersetu Bóg do każdego z nas po naszym grzechu zwraca się pytaniem: Gdzie jesteś? Siostro, gdzie jesteś? Bracie, gdzie jesteś?
Kiedy wrócisz do Boga Ojca?
Mam cichą nadzieję, że ten wykład pomoże nam wszystkim zrozumieć naukę podstawową, jaką jest odwrócenie się od uczynków, które prowadzą nas na śmierć i to na śmierć wieczną.
Niechaj wszystkim czytelnikom tego artykułu spocznie na sercu błogosławieństwo SŁOWA BOŻEGO
Tytus 3,4-6 Ale gdy się objawiła dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga, zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel odrodzenia oraz odnowienie przez Ducha Świętego, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy, usprawiedliwieni łaską jego, stali się dziedzicami żywota wiecznego, którego nadzieja nam przyświeca.
Powyższe opracowanie stanowi kompilację materiałów i wykładów dostępnych powszechnie na łamach internetu oraz wydawnictw chrześcijańskich, mesjańskich i judaistycznych.
Comentarios