Zrozumieć List do Galacjan – cz. 6

W dotychczasowych rozważaniach poznaliśmy wiele zagadnień związanych z życiem człowieka wierzącego. W ostatnim artykule (cz. 5) poznaliśmy ważny instrument do rozpoznawania "duchów", a także poznaliśmy "funkcje" Ducha Świętego. Wiemy jaki jest cel napisania listu do Galacjan. Tym celem jest aby nie dopuścić do "przekrętu" ewangelii. (Czyt. Ga 1,6-7). A przekręt ewangelii to nie tylko przekaz pozbawiony przymierzy i nie bazujący na tzw. Starym Testamencie, ale to także pozbawienie człowieka ufności w łaskę Bożą i poleganie na uczynkach ciała (Ergo- Nomou). W tym artykule wyjaśnimy sobie czym jest wiara, sprawiedliwość, a także uczynki miłości

Ga 3,11 NP. "A że przez zakon nikt nie zostaje usprawiedliwiony przed Bogiem, to rzecz oczywista, bo: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie".

Trudno by było wymienić wszystkie aspekty wiary i zdefiniować termin wiary w jednym krótkim artykule, stąd też ograniczę się do zasygnalizowania kilku płaszczyzn czy też stanowisk w kwestii definicji wiary. I tak:

1. Przez pojęcie wiary ludzie definiują swój stan emocjonalny, w którym wypowiadają się następująco: Ja kocham Pana Jezusa, Ja kocham Pana Boga, ja kocham bliźnich i to jest moja wiara…

2. Poprzez termin wiary definiuje się stan intelektu, w którym wyznaje się specyficzne credo właściwe dla określonej denominacji np. Wierzę w Boga Ojca Stworzyciela Nieba i Ziemi…

3. Wiara jest też rozumiana jako wiedza i pewność, że ewangelie sprawozdają o historycznym Jezusie i ta wiedza jest rozumiana jako wiara.

4. W końcu wiara na bazie wersetu Hbr. 11,1 jest rozumiana jako pewność i ufność w SŁOWO BOŻE. W tym przypadku wiara jest rozumiana jako relacja z Bogiem i ufne oczekiwanie na spełnienie wszystkich obietnic Bożych.

Wyjaśniając termin "wiara" musimy wiedzieć, że sam termin w języku greckim (gr. Pisteos) ma kilka konotacji i może oznaczać wiarę, wierność, ufność, uczciwość, zaufanie. Dlaczego w tym miejscu (Ga 3,11) przełożono" pisteos" na wiarę? Myślę, że odpowiedz wypłynie sama na końcu wyjaśnień. Zwróćmy uwagę na alternatywny przekład ww. wersów.

Ga 3,11-12 D. Stern "A oczywiste jest, że przez legalizm nikt nie dostępuje uznania przez Boga za sprawiedliwego, bo "człowiek sprawiedliwy żył będzie przez ufanie i wierność".

Dlaczego uważam ten przekład za właściwy? Jak wszyscy wiemy ap. Paweł jak i inni nauczyciele, pisarze Nowego Testamentu zawsze nauczali na fundamencie Tanach (Stary Testament). W tym przypadku (Ga 3,11) apostoł Paweł cytuje z pamięci proroka Habakuka i zobaczmy jak ten wers brzmi w przekładzie Biblii Tysiąclecia.

Hab. 2,4 BT Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności

Tak więc podkreślam - Każdy wers SŁOWA BOŻEGO zawsze musimy wyjaśniać wg zasady kontekstu. Kontekstu rozdziału, pasażu tekstu, a także kontekstu nauki Bożej w określonym temacie.

Apostoł Jakub i jego nauczanie w kwestii wiary doskonałej pomoże nam zrozumieć i wybrać odpowiedz na pyt. Sprawiedliwy z wiary czy z wierności będzie żył? Jakub swoje nauczanie o wierze w drugim rozdziale puentuje "wiara bez uczynków jest martwa" (Czyt. Jk 2,26). Spójrzmy na to zagadnienie od początku. Przy wyznawaniu wiary nie mamy czynić różnicy między osobami (Czyt. Jk 2,1). Jak zwykle nauczanie jest na bazie Tory i jest powołaniem się na Torę (Czyt. Pwt / 5 Mjż 1,17), gdzie jest przykazanie dotyczące składu sędziowskiego i zakazujące stronniczości. Ale jak widać z nauczania Jakuba ten wers nie dotyczy tylko sędziego - to przykazanie dotyczy każdego człowieka. W wersie ósmym drugiego rozdziału znów jest powołanie się na Królewskie Przykazanie, a cytat jest z Tory.

Kpł / 3 Mjż 19,18 "Nie będziesz się mścił i nie będziesz chował urazy do synów twego ludu, lecz będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Jam jest Pan"!

Kiedy Jakub mówi Królewskim Przykazaniu to w języku greckim stoi termin "Nomos Basilikos" co oznacza: należący i odnoszący się do króla i jego królestwa. Tak więc list Jakuba 2,8 możemy śmiało odczytać jako odnoszący się do Tory Królestwa.

Ale w kontekście, że będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego, dopowiem to jest miłosna Tora Królestwa. Bo celem Tory i zadaniem Tory było nauczyć miłości i pokazać jak w praktyce wygląda ta miłość. Bo uznajmy to za fakt, że żaden z nas i żadna z nas nie potrafi kochać Boga i bliźniego we właściwy sposób. Bóg uznał za stosowne, aby znamiona miłości umieścić w Torze. Abyśmy studiując Torę i naukę Tory nauczyli się żyć w tych miłosnych relacjach z naszym bliźnim, ale także z naszym Wiekuistym Bogiem. Tak więc warto zapamiętać, że celem Tory królestwa jest miłość. Jak czytamy - pisarz biblijny Jakub uważa za grzech czynienie różnic między osobami (Czyt. Jk 2,9), a następnie zadaje pytanie dotyczące zależności uczynków w stosunku do wiary.

Jk 2,14 "Cóż to pomoże, bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić?"

Tę zależność uczynków wiary dobrze widać w pasażu wersów Jk 2,15-18 ale warto wiedzieć, że datek dla biednego, czy też przyobleczenie kogoś w nowe ubranie to nie jedyny uczynek wiary. Pamiętając o kontekście (cały drugi rozdział listu Jakuba) rozszerzmy swoje serca i wiedzmy, że to są wszystkie uczynki miłosnej Tory Królestwa. Uczynki wiary to uczynki całej Tory Królestwa. Szczególnie mocno brzmią słowa Jakuba

Jk 2,19 "Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony również wierzą i drżą".

Czy wierzysz wiarą swoją, że Bóg jest jeden? To zauważ, że demony również wierzą i drżą, bo czeka ich kara. Czy wierzysz bracie i siostro w historyczność Jezusa i w ten fakt, że oddał swoje życie za twoje grzechy ? Demony też o tym wiedzą, wierzą i drżą. Wierzysz bracie że cała Biblia jest natchniona tchnieniem Ducha Bożego? Wiedz o tym, że demony również w to wierzą i drżą. Demony doskonale wiedzą że całe Pismo jest natchnione i są tego wszystkiego świadome. Jak myślisz drogi czytelniku? Czy demony z tymi swoimi "zasadami wiary" i wiedzą o Bogu i wiarą, że Bóg jest Jeden (Monoteizm) dostaną zbawienie? Na serca nasze położę jeszcze jedno pytanie: czy demony na podstawie swojej wiary odziedziczą Królestwo z ludźmi? Czy demony na podstawie tej swojej definicji wiary będą usprawiedliwione ze swojego nieposłuszeństwa? Na początku tego artykułu nakreśliłem kilka definicji czy też płaszczyzn wiary. Jak się te definicje mają w świetle nauczania Biblii w liście do Jakuba? Wnioski zostawiam do rozważenia moim czytelnikom.

Jk 2,21 "Czyż Abraham, praojciec nasz nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy ofiarował na ołtarzu Izaaka, syna swego?"

Jakub powołuje się na Torę (Rdz / 1 Mjż 22,16-18) i chcę przez to powiedzieć, że prawdziwa wiara, doskonała wiara, żywa wiara to danie posłuchu Słowu Wiekuistemu Bogu. Nie wystarczy wierzyć w natchnienie Biblii, trzeba jeszcze je respektować, przestrzegać i wprowadzać w czyn. Ktoś mówi wierzę w Boga, to dodam, że Bogu trzeba wierzyć i wierzyć w każde Słowo, które Powiedział. Taki był Abraham - uwierzył Bogu i poczytane mu to zostało za sprawiedliwość, ale poszedł za tym uczynek wiary. Abraham nie wahał się złożyć na ołtarzu swojego jedynego syna. Dlaczego? Bo właśnie miał mocna wiarę, a za tą wiara poszedł uczynek. Wiara bez uczynków jest martwa. Prawdziwa, żywa wiara rodzi uczynki i prowadzi do uczynków, które potwierdzają wiarę i czynią ją żywą. Teraz ktoś może zapytać: dlaczego tyle mówiłem o uczynkach legalistycznych? Apostoł Paweł w genialny sposób pokazuje różnicę w kontekście meritum, o którym mówiliśmy. U legalistów najpierw jest uczynek Zakonu lub zasady danego kościoła, zasady danej grupy religijnej, a potem cicha wiara, że ten uczynek coś pomoże. Zaspokoi moje emocje, zyskam łaskę u Boga lub da mi coś innego. To jest myślenie i mentalność zimnych legalistów. U zbawionych wierzących ludzi jest całkowicie odwrotnie, najpierw jest wiara w Słowo Wiekuistego Boga, a potem uczynki według Tory miłosnej Królestwa. Uczynki, które są poświadczeniem, że faktycznie wierzymy w Boga, ufamy Mu tak na 100％, że gotowi jesteśmy na wszystko nawet własne dziecko oddać Bogu. Bo wierzymy Bogu, że zmartwychwstanie nasze dziecko tak jak wierzył Abraham w zmartwychwstanie swego syna Izaaka. (Czyt. Hbr. 11,19). Taka jest różnica między legalizmem, a uczynkami miłosnymi Tory, które są poświadczeniem naszej wiary, żywej wiary! Bo pamiętajmy "Wiara bez uczynków jest martwa".

"Sprawiedliwy z wiary żyć będzie" Nie można mówić o sprawiedliwości, kiedy się nie zna nauki i instrukcji życia jaką jest Tora. Tora Mojżesza jest Torą królestwa i konstytucją królestwa Bożego.

Ga 3,12 "Zakon zaś nie jest z wiary, ale: Kto go wypełni, przezeń żyć będzie".

i zarazem dodaje poprawny przekład

Ga 3,12 D.Stern Ponadto legalizm nie opiera się na ufności i wierności, ale na wypaczeniu tekstu, który mówi: "Ktokolwiek czyni te rzeczy, dzięki nim dostąpi życia".

"Sprawiedliwy z wiary żyć będzie" znaczy, że nasza sprawiedliwość płynie z czynienia uczynków wiary do których zobowiązuje nas Tora Królestwa zredagowana w pięcioksięgu Mojżesza.

Ga 3,13 "Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie"

I znów mamy cytat z Tory Pisanej pokazujący na czym polega "przekleństwo zakonu"

Pwt / 5 Mjż 21,22-23 A jeśli ktoś popełni grzech, pociągający za sobą wyrok śmierci, i poniesie śmierć, i ty powiesisz go na drzewie, To nie mogą jego zwłoki pozostać na drzewie przez noc, ale mają być pochowane tego samego dnia, gdyż ten który wisi, jest przeklęty przez Boga. Nie kalaj więc ziemi, którą Pan, Bóg twój, daje ci w dziedziczne posiadanie.

Apostoł Paweł cytując Torę pokazuje na czym polega przekleństwo płynące z Tory. Jeżeli ktoś grzeszy to przekleństwem dla grzesznika jest kara śmierci. Każdy z nas, gdy grzeszy podlega automatycznie karze śmierci. Bo zapłatą za grzech jest śmierć (Czyt. Rz. 6,23). Jeszua Mesjasz dobrowolnie (Czyt. J 10,14-18 BT) wziął na siebie przekleństwo zakonu (czyli śmierć) i zawisł na drzewie, abyśmy my nie grzeszyli. Bóg każdemu człowiekowi okazuje miłość właśnie przez to, że Mesjasz umarł za nas gdyśmy jeszcze grzesznikami byli (Rz. 5,8). Kolejny raz przed Galacjanami, ale także przed nami apostoł Szaul maluje obraz niepojętej miłości Wiekuistego Boga. Boga, który chce żyć ze swoimi dziećmi poprzez czyste, święte relacje.

Ga 3,14 "Aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę".

O jakim to błogosławieństwie Abrahamowym jest mowa? To znów jest cytat z Tory (Czyt. Rdz / 1 Mjż 12,1-3), gdzie Saul myśli o błogosławieństwie dla wszystkich narodów w Mesjaszu Jeszua i jego krwawym oddaniu (ofiara). Ale zauważmy również, że to specyficzne błogosławieństwo Abrahama oparte jest o warunki przymierza, o którym jest mowa w dwunastym rozdziale Księgi Rodzaju. A że jest tu mowa o przymierzu to wypływa z następnych wersów

Ga 3,15-16 "Bracia, przytoczę przykład ze stosunków ludzkich: Nawet uprawomocnionego testamentu jakiegoś człowieka nikt nie obala ani do niego nic nie dodaje. Otóż, obietnice dane były Abrahamowi i potomkowi jego. Pismo nie mówi: I potomkom - jako o wielu, lecz jako o jednym: I potomkowi twemu, a tym jest Chrystus".

W polskich przekładach spotykamy termin „testament”, ale musimy to wiedzieć, że w greckim oryginale stoi termin "diatheken", który znaczy "Przymierze" i z „ostatnią wolą” nie ma nic wspólnego. W tym oryginalnym kontekście odczytujemy wersy 15-16 nie jako testament/ostatnią wolę ale jako obietnice przymierza, w którym błogosławieństwo Abrahamowe dosięga Nie-Żydów (Goim - Narody).

Na czym polega błogosławieństwo Abrahama, które przeszło na pogan w Jeszua Mesjaszu? Polega to na tym, że to właśnie Bóg Wiekuisty w wyniku tej niepojętej miłości oddał za nas ludzi życie swego syna Jeszua Mesjasza. (Czyt. J 3,16)

Ten "jedyny w swoim rodzaju" (gr. Monogenes) Syn Boży zrobił oddanie ze swojego życia abyśmy mogli żyć w Pokoju Bożym. Abyśmy mogli żyć święci (oddzieleni i czyści) przed Wiekuistym, abyśmy tym samym mogli mieć święte relacje z Bogiem.

Po tak wielkim miłosnym uczynku ze strony Wiekuistego Boga nie chcę więcej grzeszyć i brzydzę się grzechem i z ogromnej wdzięczności za przebaczone grzechy chcę dla Wiekuistego Boga zrobić wszystko. Parafrazując Słowo będę wiecznie powtarzał: Wszystko co powiedział Bóg wykonam i będę posłuszny. (Wj / 2 Mjż 24,7).

To mnie odróżnia od zimnych legalistów. Uczynki Tory Pisanej wykonuję z czystej miłości do Boga i bliźnich. Robię to z czystej miłości, wdzięczności za przebaczone grzechy i za Pokój jaki mam w sercu. Uczę się kochać Boga bo sam, szczerze mówiąc nie umiem kochać. Ilustracją niechaj nam będzie miłość w małżeństwie, której uczymy się przez cały czas trwania małżeństwa. Tak więc uczę się kochać Boga i ludzi przez pryzmat Tory Pisanej, która wciąż uczy przez swoje zapisy jak wyrażać miłość w określonych uczynkach. W meritum listu do Galacjan mam już cichą nadzieję, że umiemy już odróżnić uczynki zimnego Legalizmu od uczynków miłosnej Tory Wiekuistego.

Jaki jest związek oddania Jeszua między uczynkami Tory, wiarą a uczynkami ciała o których już tyle napisałem? Znów podkreślam - zimny legalizm podkreśla swoje uczynki wg zasad i doktryny określonego kościoła. (Np. Lider danej denominacji mówi: Wtedy jesteście wierni Bogu kiedy dajecie dziesięcinę). A później oszukany człowiek danej denominacji wpada w pułapkę legalizmu i myśli, że jak trzyma się zasad danego kościoła to jest już usprawiedliwiony przed Bogiem. Natomiast bogobojne dzieci Abrahama według wiary najpierw dają posłuch Słowu Bożemu.

Szaul nie liczył na to że przez przestrzeganie przepisów będzie usprawiedliwiony przed Bogiem. Apostoł Paweł liczył na to samo na co liczył Abraham. Szedł tą samą drogą co Abraham, który żył 400 lat przed nadaniem Tory Pisanej na Górze Synaj. Abraham nie był jeszcze obrzezany, a usłuchał głosu Bożego. Usłuchał Bożej nauki Tory bo o tym, że Abraham znał Torę i jej przestrzegał mówi Słowo Boże i Bóg w tym SŁOWIE wydaje mu (Abrahamowi) świadectwo.

Rdz / 1 Mjż 26,5 TPL "Ponieważ Awraham posłuchał Mojego głosu i strzegł Moich nakazów, Moich przykazań, Moich praw i Moich Tor".

Dlaczego to piszę? Bo my wierzący ery nowożytnej jesteśmy dziećmi Bożymi według wiary Abrahama. A będąc dziećmi Abrahama również znamy Torę. Również znamy naukę Bożą wyrażoną w instrukcjach Tory Królewskiej zredagowanej przez Mojżesza. Znając pięcioksiąg wydajemy świadectwo o tym, że nasz Bóg jest kochanym, miłosiernym i cudownym Bogiem. Niechaj was nikt nie zwodzi, że kto postępuje sprawiedliwie według uczynków Tory ten jest sprawiedliwy. (Parafraza 1 J 3,7)

My będziemy usprawiedliwieni z naszej wiary, ale z tej żywej wiary prawdziwej doskonałej wiary, o której mówi Jakub w swoim Liście. Za którą idą mocne uczynki posłuszeństwa miłosnej Torze Królestwa, nie wypływające z legalizmu, który mówi, że wystarczy stosować się do zasad. Ale uczynki wypływające z naszej miłości, z naszej wdzięczności za tak wielkie wybaczenie naszych grzechów.

My wszyscy, którzy podążamy za tym stuprocentowym posłuszeństwem Bogu jesteśmy dziećmi Abrahama według wiary. Zapamiętajmy stąd do wieczności, że doskonała żywa wiara jest relacją z Bogiem na zasadzie ufności i jest połączona z uczynkami etycznymi płynącymi z Tory. I tylko z takiej wiary jesteśmy usprawiedliwieni ! I tylko z takiej wiary żyć będziemy życiem wiecznym.

Podział jest bardzo prosty istnieją tylko dzieci Boże i dzieci diabelskie.

Ludzie, którzy się sami oszukują myśląc, że uczynkami legalistycznymi sobie zasłużą na zbawienie idą tym samym torem co diabeł. A diabeł "Ojciec Kłamstwa" jest tym, który w prawdzie nie wytrwał.(Czyt. J 8,44). Tenże "Ojciec kłamstwa" ustami liderów i różnych nauczycieli chce pozbawić wierzących atrybutów wiary Abrahamowej. Z kazalnic padają słowa: Zakon jest dla Żydów, a Stary Testament jest już nieaktualny jako Słowo Boże. A to uważam za jedno wielkie kłamstwo. Zakon czyli miłosna Tora Królestwa jest dla wszystkich dzieci Abrahama. Tak dla Żyda, jak też dla Nie-Żyda. Pragnieniem moim jest abyśmy nie dawali wiary tym liderom, którzy nie mając pojęcia czym jest Tora, wmawiają naiwnym, że z ich ludzkiej definicji wiary można żyć wiecznie.

Ga 3,17 "A chcę przez to powiedzieć: testamentu, uprzednio przez Boga prawnie ustanowionego, Prawo, które powstało czterysta trzydzieści lat później, nie może obalić, tak by unieważnić obietnicę".

Kolejny raz muszę napisać sprostowanie do przekładu. W oryginale nie ma żadnego terminu "testament". W greckim przekładzie Nowego Testamentu jest termin "diatheken", który znaczy "przymierze”. Do jakiego przymierza nawiązuje autor listu do Galacjan? Mowa jest o Przymierzu jakie Bóg zawarł z Abrahamem (czyt. Rdz / 1 Mjż 15r.+ 17r). A o jakim prawie pisze Paweł w powyższym wersie? Mając już wiedzę na temat terminów takich jak: zakon, prawo, Tora Pisana i Tora ustna wiemy, że Paweł pisze o Torze Pisanej. Po co jest ta Tora Pisana? Odpowiem szerzej na to pytanie w następnym artykule tego cyklu. Teraz tylko zasygnalizuję, że Tora Pisana została napisana aby uczyć miłości do Boga i Bliźnich (Cczyt. Pwt / 5 Mjż 6,5 oraz Kpł / 3 Mjż 19,18). Prawna część Tory została nadana po to, aby nauczyć Lud Boży świętości i pokazać im niezbędność wiary w SŁOWO BOŻE oraz wskazać na osobę Mesjasza. W żadnym razie Prawo w Torze nie jest środkiem, za pomocą którego można uzyskać Bożą akceptację i usprawiedliwienie.

Ga 3,18 D. Stern "Bo jeśli dziedzictwo wynika z prawnej części Tory, to nie wynika już z obietnicy. Ale Bóg dał je Abrahamowi przez obietnicę".

Szukając usprawiedliwienia przed Bogiem na podstawie legalistycznego przestrzegania Prawa srodze się zawiedziemy, bowiem nawet największe dobro, jakiego będziemy w stanie wygenerować własnym osobistym wysiłkiem, nie odkupi naszych grzechów, czyli przekroczeń świętego standardu Tory Pisanej.

Przypomnijmy sobie na czym polegała wiara Abrahama. Wiara Abrahama to była doskonała wiara połączona z uczynkami. (Jk 2,22). Wiekuisty powiedział: Wyjdź z ziemi i rodziny (Rdz / 1 Mjż 12,1nn). Abraham posłusznie wykonał. Za jego wiarą szedł posłuszny uczynek wiary. Wiekuisty powiedział: Daj mi swego syna w ofierze (Czyt. Rdz / 1Mjż 22,1nn). Abraham w swej posłusznej wierze nie wahał się złożyć Izaaka w ofierze. Prawdziwa czy też doskonała wiara rodzi i prowadzi do uczynków, które potwierdzają wiarę i czynią wiarę żywą. Na tym polega doskonała i żywa wiara. Doskonała żywa wiara jest połączona z uczynkami Tory i tylko z takiej wiary jako dzieci Abrahama będziemy usprawiedliwieni. Prawdziwe dziecko wiary Abrahama dzisiaj również wzorem Abrahama powie: Wszystko co powiedział Bóg wykonam i będę posłuszny. (Wj / 2Mjż 24,7).

Ga 3,11 Stern "A oczywiste jest, że przez legalizm nikt nie dostępuje uznania przez Boga za sprawiedliwego, bo "człowiek sprawiedliwy żył będzie przez ufanie i wierność".

To jest nie tylko poprawna wersja wersu. To jest jedyna właściwa wersja w świetle całego listu do Galacjan. Uwierzmy w to, że List do Galacjan to fragment Słowa Bożego który przyprowadza nas do tej prawdziwej wiary. Wiary, która przede wszystkim jest ufnością w Słowo Boga, ale także wiary, która jest WIERNOŚCIĄ Bogu we wszystkich jego przykazaniach płynących z pięcioksięgu Mojżesza.

Przekład D. Sterna jest paralelny i zgodny z definicją wiary podaną w liście do Hebrajczyków 11,1 "A wiara jest pewnością tego, czego się spodziewamy, przeświadczeniem o tym, czego nie widzimy".

Wróćmy jeszcze w podsumowaniu do desygnatów terminu "wiara". Wiara (gr. Pisteos) może oznaczać wiarę, wierność, ufność, uczciwość, zaufanie. W świetle tego artykułu i nauczania tu zawartego - jaki wstawimy desygnat wiary w tekst listu do Galacjan 3,11?

Czy sprawiedliwy żyć będzie dzięki wyznawaniu credo swojego kościoła?

Czy sprawiedliwy żyć będzie dzięki wyznawaniu miłości do każdego człowieka?

Czy sprawiedliwy żyć będzie dzięki wierze i wiedzy jaką też demony mają?

Jest moim wielkim pragnieniem aby te pytania retoryczne uświadomiły nam o jakiej wierze mówi apostoł Paweł w Ga 3,11

1 J 3,7 Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto postępuje sprawiedliwie, (wg uczynków nauki Bożej - Tory ) sprawiedliwy jest, jak On jest sprawiedliwy.

Opracował na podstawie własnego wykładu z dnia 29/03/2014r - Piotr Fras

Źródła

Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Opracował Zespół Biblistów Polskich z inicjatywy Benedyktynów Tynieckich. Wyd. Pallotinum Poznań - Warszawa 1980 Tzw. Tysiąclatka

Biblia to jest Pismo Święte Starego I Nowego Testamentu. Tzw. Nowy Przekład. Wyd. Towarzystwo Biblijne w Polsce

D. Stern pt. Komentarz Żydowski do Nowego Testamentu oficyna Wyd. "Vocatio" + Przypisy