Pseudopodstawy "Teologii Duchowego Izraela" – Część 4 – Rz. 9,27-29 Rz. 9,27-29 A Izajasz woła nad Izraelem: tylko resztka ocalona będzie
Dzisiejszy artykuł jest specyficzny, bo adresowany do tych chrześcijan, którzy zawłaszczają sobie tytuły i terminy należne fizycznemu Izraelowi. Do takich terminów należą m.in. Syjon, Jeruzalem i "reszta Izraela".
Gwoli przypomnienia Teologia „Zastąpienia fizycznego Izraela” przez Chrześcijański Kościół utrzymuje, że naturalny Izrael, czyli fizyczne potomstwo Abrahama, zawiodło w planie zbawienia i zostało odrzucone. Ukonstytuowanie tego nie biblijnego poglądu nastąpiło na Soborze w Nicei w 325 n.e. Ten to rok 325 n.e. stał się punktem zwrotnym w historii całego Kościoła. Od tego roku cała powszechnie akceptowana teologia była budowana na antyżydowskim fundamencie. Zmiany natury teologicznej przyjęte na soborze nicejskim mają reperkusje po dziś dzień.
Teologiczne tezy "Duchowego Izraela" zawarte w Nicei eksponują się w teologii kościołów protestanckich, których „genotyp teologiczny “ zawiera w swych naukach "Ideologię zastąpienia"
Jaki genotyp mają protestanckie córki po katolickiej matce?
1. "Genotyp Teologii Duchowego Izraela" to przypisywanie sobie tytułów i terminów należnych fizycznemu Izraelowi.
2. Odrzucenie zasady literalnej interpretacji Pisma, dokonywanej zgodnie z kontekstem zawartego w Nim nauczania.
3. Postawienie autorytetu hierarchii kościelnej ponad objawieniem zawartym w Piśmie Świętym.
4. Ukierunkowanie doktryny Kościoła i praktyk religijnych w opozycji do Żydów.
Dzisiaj ustalimy odpowiedź na pytanie: Kto jest "resztką" wg SŁOWA BOŻEGO?
Rz. 9,27-29 A Izajasz woła nad Izraelem: tylko resztka ocalona będzie
Liderzy, teolodzy i "Cały Kościół Chrześcijański" (Kościół Rzymsko-Katolicki, Prawosławie i Protestantyzm) odczytuje ten prosty tekst (patrz punkt 2) niezgodnie z przesłaniem Bożym. A przesłanie jest do fizycznego Izraela, a nie do tych, którzy zawłaszczają sobie nazwy tożsame z fizycznym Izraelem. Tych nazw jest więcej (jak wyżej wymieniłem) m.in. Syjon, Jeruzalem, córka Syjońska. Ale w niniejszym artykule rozważymy sobie termin "resztka". Wersy zawarte w Liście do Rzymian 9,27-29 są cytatem z proroka Izajasza i od niego zaczniemy analizę "resztki"
Iz 1:9 Gdyby Pan Zastępów nie był nam pozostawił resztki, bylibyśmy jak Sodoma, podobni do Gomory”
Bratanek Abrahama Lot postanowił osiedlić się w Sodomie. Jak wiemy Bóg uratował Lota, jego żonę i córki wyprowadzając ich z Sodomy, lecz później doszczętnie zniszczył zarówno Sodomę jak i Gomorę (Rdz/1 Mjż 19r.). Izajasz wiedział, że gdyby Bóg ze względu na swoją łaskę nie pozostawił dla siebie wiernej resztki wśród Izraela, cały naród skończyłby tak, jak owe grzeszne miasta. "Resztka", podobnie jak Lot, „znalazła łaskę w oczach Adonaj”.
Zawsze istniała jakaś grupa ludzi, choćby niewielka, która pozostawała wierna Bogu. Czasem było to zaledwie kilka osób, jak w przypadku Jozuego i Kaleba. Ci dwaj Izraelici wierzyli, że Bóg może wprowadzić ich do Kanaanu, podczas gdy pozostali zwiadowcy trwali w nieufności. Jozue i Kaleb byli pierwowzorem "resztki" i stanowili cząstkę wiernej "resztki" Izraela. Mimo to, obydwaj musieli spędzić czterdzieści lat na pustyni zanim weszli do Ziemi Obiecanej z następnym pokoleniem Izraelitów. Należeli do tego narodu, a przecież obietnica została złożona wobec wszystkich potomków Abrahama. Dlatego nie mogli objąć dziedzictwa w oddzieleniu od reszty ludu. Dzieci Izajasza były dla Izraela znakiem pochodzącym od Adonaj. Dlatego właśnie kazał On prorokowi nazwać jednego z synów Szeariaszub (czyt. Iz 7:3) „Izajasz” znaczy „Pan jest zbawieniem”, a „Szeariaszub” - „resztka powróci”.
Jest to znak Bożej łaski i wierności w stosunku do Izraela. "Resztka powróci" - Bóg wypowiedział poprzez Izajasza równie wiele na temat resztki Izraela, jak i jej powrotu do swojej ziemi i swojego Boga. Obydwa zagadnienia są ze sobą ściśle powiązane. Izajasz powiedział:
Iz 8:16-18 „Zabezpieczę świadectwo, zapieczętuję naukę w moich uczniach. I będę wyczekiwał Pana, który zakrywa swoje oblicze przed domem Jakuba, i w nim będę pokładał nadzieję. Oto ja i dzieci, które mi dał Pan, jesteśmy znakami i przepowiedniami w Izraelu od Pana Zastępów, który mieszka na górze Syjon”
Czytajmy ten wers w prosty sposób (Pszat) i zadajmy pytanie. Do kogo pisze Izajasz? – Odpowiedź jest tylko jedna i jednoznaczna. Izajasz pisze i przemawia do fizycznego Izraela.
Co pisze prorok o swoich dzieciach? Że są znakiem – imię jego syna " Szeariaszub” - znaczy „resztka powróci”.
Izajasz prorokował o "powrocie resztki" z rozproszenia pisząc:
Iz. 11:10-12 stanie się w owym dniu, (...) rozproszonych z Judy zgromadzi z czterech krańców świata”
Proste pytanie: do kogo pisze Izajasz? – odpowiedź jest tylko jedna: do fizycznego Izraela.
O czym pisze? O "resztce" z fizycznego Izraela, którą zgromadzi z czterech stron świata.
Pytanie retoryczne pokazujące nonsens założenia tzw. "Duchowego Izraela". Czy jakiś kościół został zebrany w jedno miejsce z czterech stron świata? Absolutnie nie: Zostało to uczynione tylko wobec fizycznego Izraela w dwudziestym wieku. (Odzyskanie państwowości w 1948r)
Poganie (Goim ) przyjdą do Mesjasza. Resztka Izraela uczyni tak samo. „Wygnańcy z Izraela” i „rozproszeni z Judy” zostaną zebrani z powrotem „z czterech krańców świata”. Dlatego Bóg Izraela mówi:
Iz 10:20-22 I stanie się w owym dniu: Reszta Izraela i uratowani z domu Jakuba już nie będą opierać się na tym, który ich bije, lecz wiernie opierać się będą na Panu, Świętym Izraelskim. Resztka nawróci się, resztka Jakuba, do Boga Mocarza. Bo, choćby twój lud, Izraelu, był tak liczny jak piasek morski, tylko resztka z niego się nawróci. Zagłada jest postanowiona zgodnie z pełnią sprawiedliwości”
Do kogo pisze Izajasz? – Prorok pisze do fizycznego Izraela, do "resztki" z "domu" i rodu Jakuba.
Czy któryś z kościołów ma prawo nazywać się resztką Jakuba? To retoryczne pytanie.
Ci, którzy powrócą do Boga w pokucie i upamiętaniu, będą odnowieni. Ogół, który tego nie uczyni, czeka zagłada. „Powrócić do Pana” to inaczej „upamiętać się” czyli dokonać teszuwy. Teszuwa -dosłownie znaczy powrót - ale jest to powrót do Boga na warunkach jego nauki (Tory).
W Księdze Izajasza Pan mówi do tych, którzy pragną odnowy:
Iz 51:1-2. Słuchajcie mnie, wy, którzy dążycie do sprawiedliwości, wy, którzy szukacie Pana. Spójrzcie na skałę, z której jesteście wyciosani, i na kamieniołom, z którego jesteście wydobyci! Spójrzcie na Abrahama, waszego ojca, i na Sarę, waszą rodzicielkę, gdyż jego powołałem lecz pobłogosławiłem go i rozmnożyłem
Potomkami Abrahama są nazwani ci, którzy szukają Pana i dążą do sprawiedliwości. Ci, którzy tego nie czynią, nawet jeśli fizycznie pochodzą od Abrahama - jak Ismael - nie są jego dziećmi w pełnym tego słowa znaczeniu. Samo pochodzenie według ciała to jeszcze nie wszystko.
Izajasz prorokował o Mesjaszu i Jego Królestwie tak szeroko, że niektórzy mówią nawet o „ewangelii Izajasza”. Oprócz prorockich przekazów Izajasza na powyższe tematy, inni prorocy również mówili o "resztce Izraela".
Pan powiedział Jeremiaszowi o powrocie ludu z wygnania.
Jr 23:3 sam zgromadzę resztę moich owiec ze wszystkich ziem, do których je wygnałem, i sprowadzę je na ich pastwisko; i będą płodne i liczne”. „Gdyż tak mówi Pan:
Jer. 31:7-9 Wydajcie radosne okrzyki nad Jakubem, wykrzykujcie nad przewodnikiem narodów! Zwiastujcie, wysławiajcie i mówcie: Pan wybawił swój lud, resztkę Izraela.
Do kogo pisze Jeremiasz? – do fizycznego Izraela
Ezechiel mówi: „I doszło mnie słowo Pana tej treści:
Ez. 6:1-2,7-8 Synu człowieczy! Zwróć swoje oblicze ku górom izraelskim i prorokuj przeciwko nim! (...) A zabici będą leżeć wśród was - i poznacie, że Ja jestem Pan. Lecz pozostawię wam przy życiu niektórych, którzy ocaleją od miecza, pośród narodów, gdy was rozproszę po krajach”
Do Joela Pan powiedział:
Joel 3:5 Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pana, będzie wybawiony; gdyż na górze Syjon i w Jeruzalemie będzie wybawienie - jak rzekł Pan - a wśród pozostałych przy życiu będą ci, których powoła Pan”
Do kogo pisze Joel? – do fizycznego Izraela. W swej niewierności Izrael odmówił oddzielenia się od Nie-Żydów (Goim), więc Bóg wygnał ich pomiędzy inne narody (gojów). Jednak ze względu na swoją wierność, obiecał sprowadzić ich do własnej ziemi.
Jak objawił Micheaszowi:
Mich. 2:12-13 Na pewno zbiorę całego Jakuba, na pewno zgromadzę resztkę Izraela.
Do kogo pisze Micheasz? – Micheasz pisze, to oczywiste, do fizycznego Izraela
Bóg obiecał „zgromadzić Jakuba” mimo niewierności narodu izraelskiego. Obiecał zgromadzić „resztkę Izraela” jak stado, prowadzone osobiście przez Niego samego.
RESZTKA I NOWE PRZYMIERZE
Nowe Przymierze zostało zawarte z „domem Izraela i z domem Judy”, lecz ani cały Izrael ani cała Juda (w rozumieniu obydwóch królestw) nie uwierzyły. Uczyniła to jedynie "resztka Izraela". Wiekuisty powiedział już wcześniej przez proroków, że tak właśnie będzie. Ci Żydzi, którzy uwierzyli, byli fizycznie tym samym ludem jak ci, którzy nie uwierzyli. Wszyscy byli obrzezani - różnica tkwiła w sercach. Taka różnica istniała zawsze pomiędzy wierną resztką i jej niewiernymi braćmi. Żydzi, którzy uwierzyli, posiadali serca obrzezane i poświęcone (oddzielone) dla Boga.
Mojżesz nakazał tym, którzy mieli wejść do Ziemi Obiecanej:
5 Mjż. 10:12-16 "Obrzeżcie więc nieobrzezkę waszego serca, a waszego karku już nie zatwardzajcie”
To samo przykazanie Żydzi usłyszeli przed inwazją wojsk babilońskich:
Jer. 4:4 Obrzeżcie się dla Pana i usuńcie nieobrzezki waszych serc, mężowie judzcy i mieszkańcy Jeruzalemu, aby mój gniew nie wybuchł jak ogień i nie palił, a nikt by go nie ugasił z powodu waszych złych czynów!”
Bóg powiedział Abrahamowi: „Obrzeżecie mianowicie ciało napletka waszego i będzie to znakiem przymierza między mną a wami” (1 Mjż. 17:11). Obrzezanie ciała miało być „znakiem” przymierza - oznaczało fakt jego zawarcia. Oznaczało poświęcenie (oddzielenie) Abrahama i jego potomstwa dla ADONAJ . Ciało jest obrzezywane za pomocą noża, serce jest obrzezywane za pomocą Słowa Bożego, które jest ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny (por. Hebr. 4:17)
Tam, gdzie słowa Jeszua znajdują przystęp niczym miecz obosieczny, serce zostaje obrzezane.
Bóg ostrzegł Abrahama i jego potomków, że „nieobrzezany mężczyzna, który nie będzie miał obrzezanego ciała napletka swego, będzie wytępiony z ludu swego, bo złamał przymierze moje
(1 Mjż.17:14). Jest to prawda w odniesieniu do tych, którzy nie są obrzezani na ciele oraz tych, którzy mają nieobrzezane serce.
Aby być prawdziwie Żydem, fizyczny potomek Abrahama powinien też mieć obrzezane serce, czyli wewnętrznie poddać się Bogu. Sam Paweł dobrze rozumiał dystans pomiędzy miłowaniem Prawa Bożego, a jego przestrzeganiem. Jak pisze do swoich adresatów w Rzymie, „
Rzym. 7:19,22-23 Albowiem nie czynię dobrego, które chcę, tylko złe, którego nie chcę, to czynię (...) Bo według człowieka wewnętrznego mam upodobanie w Prawie Bożym. A w członkach swoich dostrzegam inne prawo, które walczy przeciwko Prawu uznanemu przez mój rozum i bierze mnie w niewolę prawa grzechu, które jest w członkach moich.
Dzięki Bożej łasce, wierząca resztka otrzymała drogę wyjścia z tego dylematu. Prawo Boże jest święte, dobre i sprawiedliwe, lecz wymaga śmierci każdego, kto je złamie. W Mesjaszu Jeszua sprawiedliwe wymogi Prawa zostały zaspokojone, ponieważ On umarł w miejsce przestępców
Prawa oraz powstał z martwych, by ci, którzy w Niego wierzą, mogli zostać usprawiedliwieni i włączeni w Nowe Przymierze.
Paweł pisze o sobie jako cząstce owej wiernej resztki. Następnie ogłasza:
Rzym. 11:2-5 Nie odrzucił Bóg swego ludu, (..) którzy nie zgięli kolan przed Baalem. Podobnie i obecnie pozostała resztka według wyboru łaski”
O kim piszę Saul? – o fizycznym Izraelu z którego jest "resztka" i on sam Paweł należy do tej resztki. W KAŻDYM WIEKU –Teraz również, istnieje wierna resztka Żydów, tak jak wtedy, gdy Bóg stworzył Izraela. Eliasz sądził, że tylko on jeden z całego Izraela pozostał wierny Bogu. Był mężem Bożym. Był potężnym prorokiem. Ale mylił się (1Krl 19:18). Ze względu na Bożą łaskę i według Jego wyboru istnieje resztka Żydów, którzy w Niego wierzą. Istnieje resztka Żydów, którzy weszli w Nowe Przymierze. Sofoniasz prorokował w imieniu Adonaj o resztce:
Sof. 3:12-13 pozostawię pośród ciebie lud pokorny i ubogi: to oni ufać będą imieniu Pana. Resztka Izraela nie będzie się dopuszczała bezprawia i w ich ustach nie znajdzie się język kłamliwy Zaiste, będą się paść i odpoczywać, a nikt nie będzie ich straszył”
Do kogo pisze Sofoniasz? – do fizycznego Izraela
Apostoł Piotr pisał do „rozproszonych wychodźców”: „I Ptr 2:21-22 Na to bowiem powołani jesteście, gdyż i Mesjasz cierpiał za was, zostawiając wam przykład, abyście wstępowali w jego ślady; On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego”
Podsumowanie: Okazuje się, iż zadane we wstępie pytanie: Kto jest „resztką” wg SŁOWA BOŻEGO? W Biblii, Słowie Bożym znajdujemy logiczne i proste wytłumaczenie.
Resztką od zamierzchłych czasów jest fizyczny Izrael i nic w tej materii się nie zmieniło, bowiem Bóg nie wycofuje się z danych obietnic. Nieodwołalne są bowiem dary i powołanie Boże.
(Rz 11:29). Bóg z miłości wyprowadza "resztkę" z Izraela.
Iz 37,32 (BT) Albowiem z Jeruzalem wyjdzie Reszta i z góry Syjonu garstka ocalałych. Zazdrosna miłość Pana Zastępów tego dokona.
Bóg nie złamał wiecznego Przymierza zawartego z Izraelem, wręcz obiecał jego odnowienie, o czym była mowa. Istotną cechą tego odnowionego przymierza jest fakt, iż zostało ono rozszerzone i mogą w nim uczestniczyć bogobojni ludzie z Narodów. Do udziału w przymierzu są zaproszeni wszyscy, którzy wierzą, iż Jeszua (Jezus) jest obiecanym Mesjaszem, gdyby Najwyższy zaplanował zastąpienie Izraela innym ludem, z pewnością użyłby wobec tego nowego ludu adekwatnej nazwy.
Są denominacje, które w swojej teologii, dogmatach wiary, nazywają się duchowym Izraelem a nawet, jak wcześniej zasygnalizowałem przywłaszczają sobie termin "Resztka Izraela". W łasce danej mi od Boga doskonale rozumiem pragnienie tych wierzących, którzy w swym sercu pragną być nazywani podobnie, jak Lud Izraela, aby czuć przynależność do Ludu Bożego. Wszystkim wierzącym z Narodów dedykuję drogie wersy proroka Izajasza, który obiecuje wierzący z Goim "lepsze Imię". (Czyt. Iz 56,1-3-5-8).
Błogosławię wszystkim, którzy zmanipulowani błędnym nauczaniem swojego kościoła uważali się do tej pory za duchowy Izrael i myśleli o sobie, że są "resztką Izraela" czyli "resztką domu Jakowa". Błogosławiąc proszę dajcie posłuch SŁOWU BOŻEMU
Ap 18,4 I usłyszałem inny głos z nieba mówiący: Wyjdźcie z niego, ludu mój, abyście nie byli uczestnikami jego grzechów i aby was nie dotknęły plagi na niego spadające,
Opracowane na podstawie
1. D. Juster pt. "Powrót do Korzeni"
2. D. Gruber pt. "Kopernik i Żydzi"
3. D. Gruber pt. "Kościół i Żydzi"
Piotr Fras