Ga 2,4 Nie bacząc na fałszywych braci, którzy po kryjomu (…) potajemnie weszli, (…), żeby nas podbić w niewolę,
Wstęp: Intencją i powodem napisania listu do Galacjan jest "przekręt" ewangelii
Ga 1,6 BT "Nadziwić się nie mogę, że od Tego, który was łaską Chrystusa powołał, tak szybko chcecie przejść do innej Ewangelii. Innej jednak Ewangelii nie ma : są tylko jacyś ludzie którzy sieją w śród was zamęt i którzy chcieliby przekręcić ewangelie Chrystusową".
Powodem napisania listu do Galacjan jest "przekręcona" ewangelia. „Przekręt” ewangelii polega na wielopłaszczyznowych staraniach przeciwnika Bożego. Aby nikt nie usłyszał prawdziwej ewangelii opartej o Tanach i bazującej na wartościach Przymierza. Zanim przystąpimy
do omawiania następnego rozdziału, chciałbym przypomnieć pojęcia, które poznaliśmy
w poprzednim wykładzie. I tak: Poznaliśmy Judaizm jako pojęcie wielopłaszczyznowe i bardzo bogate oraz głębokie w swojej pojemności znaczeniowej . Ale wystarczy jeżeli zapamiętaliśmy krótką definicję - "Judaizm to życie według Tory". Poznaliśmy Torę Pisaną jak i Torę Ustną. Napisałem we wcześniejszych artykułach i teraz tylko przypominam najkrótszą definicję, gdzie Tora to dosłownie nauka i instrukcja. Torą można też nazwać jeden, pojedynczy przepis w Biblii. Torą można nazwać "Pięcioksiąg Mojżesza". Torą dla ucznia Jeszua będzie całe Pismo Święte. Ale jak już wiemy - Torą dla tradycyjnego Judaizmu jest Tora Pisana i Tora Ustna zredagowana dzisiaj w Talmudzie. Poznaliśmy mędrców Judaizmu, których język hebrajski określa terminem "Pruszim". Niech to będzie alternatywna nazwa dla populacji gorliwców, których dzisiaj określa się Faryzeuszami. Poznaliśmy Faryzeuszy jako twórców Tory Ustnej, a ta Tory ustna, jak wiemy, pozwoliła Izraelowi przetrwać dwa tysiące lat diaspory i zachować swoją tożsamość narodową. Poznaliśmy także „Halachę”. Co to jest Halacha? Przypominam - Halacha to dosłownie ścieżka, droga, a mówiąc współczesnym językiem Halacha to procedura postępowania w każdej sytuacji życiowej. Halacha dla tradycyjnego Judaizmu oparta była i jest o Torę Pisaną i Torę Ustną.
Tak więc krótkie przypomnienie tych podstawowych terminów niechaj nam będzie pomocne
do zrozumienia Listu do Galacjan. Bo bez znajomości tych pojęć hebrajskich trudno nam będzie zrozumieć, na czym polega problem głoszenia "przekręconej" ewangelii, do której Paweł nie chce dopuścić.
Ga 2,1-2 BT "Potem, po czternastu latach, udałem się ponownie do Jerozolimy wraz z Barnabą, zabierając z sobą także Tytusa 2 Udałem się zaś w tę stronę na skutek otrzymanego objawienia
i przedstawiłem im ewangelię, którą głoszę wśród pogan osobno zaś tym, którzy cieszą się powagą, [by stwierdzili], czy nie biegnę lub nie biegłem na próżno".
Przypomnę kilka dat: Paweł nawraca się na drodze do Damaszku (Czyt. Dz. 9,1-4) około 35r n.e. mając około 25 lat. Piszę około, bo różne źródła datują urodzenie Saula w ósmym, a także dziesiątym roku n.e.[1] Możemy przyjąć jako pewnik, że Podróż do Jerozolimy miała miejsce prawdopodobnie w latach 49/50 n.e. Ale po co apostoł Paweł udaje się do Jerozolimy? Powodów jest kilka. Pierwszym jest głoszona przez Pawła ewangelia dla pogan tylko na podstawie Tory pisanej. Mimo całej świadomości faktu, iż Bóg objawił mu tę prawdę na podstawie Bat-Kol[2], sam apostoł odczuwał pewien dyskomfort związany z różnicą między Halachą Tory Ustnej,
a Halachą Tory Pisanej na podstawie, której głosił ewangelię — wszak wiedział, że „wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi” (Czyt. 2 Ptr 1:20), a także co chciałbym podkreślić – wychowany w Judaizmie Biblijnym[3] apostoł Paweł miał świadomość, że Judaizm nie tolerował samowoli. Co to znaczy, że Judaizm biblijny nigdy nie tolerował samowoli? Judaizm zawsze działał kolegialnie i praworządnie. Zwróćmy uwagę, że kiedy Saul "dyszał mordem"
do heretyków tzw. "Drogi Adonaj". To nie robił tego samowolnie w pojedynkę, ale czynił to
za kolegialną zgodą, wyrażoną na piśmie, przez najwyższą władzę żydowską. (Czyt. Dz. 9,1-4)
Tora Pisana zawarła szereg przepisów aby m.in. ustanowić w każdym mieście sędziów,
którzy będą głosić sprawiedliwe wyroki (Czyt. 5 Mjż 16,18- do 17,13). Tora pisana nikomu
nie dawała prawa do osobistej zemsty czy też do samowolnego osobistego działania w zakresie sprawowania sprawiedliwości.
Wg Tory pisanej w każdej sprawie sądowej miano przedstawić w sądzie dwóch świadków
i praworządni sędziowie dopiero wtedy wydawali wyrok. W małych miejscowościach działały władze sądownicze (mały sanhedryn) około 21 osobowe. W większych miejscowościach działał większy Sanhedryn złożony z ponad 70 osób. Podkreślam z cała stanowczością Judaizm Biblijny nie tolerował samowoli, prywatnej zemsty czy też samodzielnego działania bez wiedzy kolegium sędziów.
Pierwszym zasadniczym powodem podróży do Jerozolimy było uzyskanie kolegialnej zgody
na głoszenie ewangelii narodom, ale bez Halachy opartej o Torę ustną. Drugim ważnym powodem było poznanie i usłyszenie świadectwa apostoła Piotra. Bo jak nam wiadomo, Piotr również przeżył Bat Kol, czyli usłyszał głos z nieba (Czyt. Dz. 10,9-16). W tej wizji udzielonej Piotrowi było podobne przesłanie dotyczące ludzi wierzących pochodzących z pogan. Trzecim powodem, ale wynikającym z pierwszego było ustalenie przez "władze" Judaizmu Mesjańskiego Halachy dla nowo nawróconych pogan, zwłaszcza w temacie obrzezania. Zwróćmy uwagę,
że na wokandę sądu sanhedrynu Mesjańskiego trafia pierwszy temat jakim jest obrzezanie
(Czyt. Dz. 15,1-2). Warto nam się zapoznać ze stanowiskiem Pawła apostoła wobec obrzezki zawartym w pismach Nowego Przymierza (Nowy Testament).
Ga 2,3 BT "Ale nie zmuszono do poddania się obrzezaniu nawet Tytusa, mego towarzysza, mimo że był Grekiem".
Poprawna wersja tego wersu brzmi tak: "Ale nawet Tytusa, który był ze mną, jako Greka,
nie zmuszono do obrzezania". Dlaczego go nie obrzezano? wyjaśnienie mamy w tekście, dlatego że był Grekiem. Jak to pogodzić z faktem obrzezania młodego Tymoteusza? Czy mamy
do czynienia z "dwoma Pawłami" jak sugerują co niektórzy. Absolutnie nie.
Dz 16,1-3 BT "Przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz, syn Żydówki, która przyjęła wiarę, i ojca Greka.2 Bracia z Listry dawali o nim dobre świadectwo.
3 Paweł postanowił zabrać go z sobą w podróż. Obrzezał go jednak ze względu za Żydów, którzy mieszkali w tamtejszych stronach. Wszyscy bowiem wiedzieli, że ojciec jego był Grekiem"
Mamy tu do czynienia z Halachą Żydowską, która za Żyda traktuje każdego, kto ma matkę stuprocentową Żydówkę . A Tymoteusz był synem stuprocentowej Żydówki, dlatego Paweł obrzezał go ze względu na Żydów. Nie żeby się ich bał, bo przecież wcześniej czytaliśmy,
że Tytusa nie pozwolił obrzezać. Z jednej strony nie bał się Żydów, a tu obrzezał ze względu
na Żydów. Dlaczego ? Bo taka jest Halacha Tory Pisanej dla każdego Żyda. Każdy potomek Abrahama, Izaaka, Jakuba musi być obrzezany. (czyt. Rdz/1 Mjż 17,9-13). Paweł był świadomy, że Halacha Tory pisanej obliguje do obrzezania tylko potomków Abrahama i nie dotyczy wierzących pochodzących z pogan. Nie mamy tu "dwóch Pawłów". To jest jeden Saul z Tarsu, który ma Halachę odpowiednią do człowieka, któremu głosił ewangelię. Poznajmy stosunek Pawła do obrzezania z innych fragmentów SŁOWA.
Rz. 2,25-26 BT Obrzezanie posiada wprawdzie wartość, Jeżeli zachowujesz Prawo. Jeżeli jednak przekraczasz Prawo będąc obrzezanym, stajesz się takim, jak nieobrzezany. jeżeli zaś nieobrzezany zachowuje przepisy Prawa, to czyż jego brak obrzezania nie będzie mu oceniony na równi z obrzezaniem ?
Zwróćmy uwagę na przekaz tego wersu: Obrzezanie jest pożyteczne, jeżeli zachowujesz naukę Tory.
Ale pragnę czytelników zapoznać z ciekawostką ze świata medycyny. Mianowicie to lekarze medycyny konwencjonalnej ustalili, że w populacji Żydowskich kobiet jest najmniejszy procent, najmniejszy odsetek kobiet chorych na raka szyjki macicy. Spytacie dlaczego? Odpowiedz medyków jest jednoznaczna: Bo ich mężowie są obrzezani.
To tylko ciekawostka, ale miejmy na uwadze, że jest wielki pożytek z obrzezania dla każdego człowieka tak Żyda jak też Nie-Żyda. Tą samą myśl Paweł powtarza w 1 Liście do Koryntian
w 7 rozdziale.
1 Kor 7,18-20 BT Jeśli ktoś został powołany jako obrzezany, niech nie pozbywa się znaku obrzezania; jeśli zaś ktoś został powołany jako nieobrzezany, niech się nie poddaje obrzezaniu! Niczym jest zarówno obrzezanie, jak i nieobrzezanie, a ważne jest tylko zachowywanie przykazań Bożych. Każdy przeto niech pozostanie w takim stanie, w jakim został powołany.
Niech każdy pozostanie w takim stanie w jakim został powołany? Paweł powtarza swoją myśl, która napisał do Rzymian. Czyli jeżeli fizycznie jesteś nieobrzezany to nie dokonuj obrzezania,
bo ważne jest tylko przestrzeganie przykazań. Pamiętajmy do kogo Paweł pisze. W Liście
do Galacjan pisze do Nie-Żydów. Także w Liście do Koryntian mówi do Nie-Żydów . A przecież przed chwilą poznaliśmy Pawła, który obrzezał Halachicznego Żyda jakim był młody Tymoteusz. O co tutaj chodzi? Jak wcześniej napisałem, Paweł głosi ewangelię dla pogan nie narzucając im Halachy nakazującej obrzezanie. To był pierwszy zasadniczy powód dla którego Saul z Tarsu udaje się do Jerozolimy.
Widać tu wyraźnie stanowisko Pawła, który uważa, że jak serce jest obrzezane to widać to
na zewnątrz. Jeżeli ktoś przyszedł do Boga w głębokiej skrusze serca (nawrócił się) to zawsze jest to powrót do przykazań Tory pisanej. Nie ma potrzeby, aby nawrócony grzesznik dokonywał konwersji na Judaizm z pełnym obrządkiem w tym zakresie. Konwersja na Judaizm wymagała kiedyś, a także i dziś, aby konwertyta obrzezał się, dokonał zanurzenia w mykwie[4] oraz wpłacił datek na świątynię.
Ga 2,4-5 BT A było to w związku z tym, że na zebranie weszli bezprawnie fałszywi bracia,
którzy przyszli podstępnie wybadać naszą wolność, jaką mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas ponownie pogrąży w niewolę. Na żądane przez nich ustępstwo zgoła się jednak nie zgodziliśmy, aby dla waszego dobra przetrwała prawda Ewangelii.
Co to znaczy, że na spotkanie weszli bezprawnie fałszywi bracia? (Nowy Przekład (BW) mówi: „po kryjomu”). Ci bracia z Judei (Czyt. Dz. 15,1) weszli "bezprawnie" co znaczy, że nie mieli listów, które by ich upoważniały do tej wizytacji i do narzucania konwersji na Judaizm,
gdzie obrzezanie jest pierwszym i zasadniczym aktem konwersji. Trzeba tu też napisać,
że konwersja w akcie obrzezania, mykwy i datku na świątynię to nie wszystko. Konwersja
na Judaizm ortodoksyjny (również dzisiaj) to zobowiązanie do przestrzegania Halachy Tory ustnej dla każdego konwertyty. I tu jak mówi pewne powiedzenie "pies jest pochowany". Apostoł Paweł nie chciał dopuścić, aby poganie którzy usłyszeli ewangelię z jego ust, musieli się teraz stosować do Halachy tory ustnej. I tak sprawa konwersji niejako ukryta w haśle "obrzezanie" trafiła na wokandę sanhedrynu apostołów. (Czyt. Dz. 15,1-5).
Faryzeusze tamtego czasu byli pewni że są na tzw. "Prawie". No bo przecież Tora pisana ewidentnie obligowała do obrzezania każdego mężczyznę, który był w "Domu Izraela". Ale to
co pisałem wcześniej, wyznający wiarę w Mesjasza faryzeusze jednym ciągiem narzucali poganom Halachę Tory ustnej. O tej Torze Ustnej wypowiada się negatywnie apostoł Piotr
w 10 wersecie 15 rozdziale Dziejów Apostolskich .
Dz 15,10 BT "Dlaczego więc teraz Boga wystawiacie na próbę, wkładając na uczniów jarzmo, którego ani ojcowie nasi, ani my sami nie mieliśmy siły dźwigać?"
Wielu interpretatorów Słowa Bożego uważa, że to jarzmo dotyczy Tory Pisanej. Ale to jedno wielkie nieporozumienie. Piotr mówi o jarzmie, jakim była Halacha Tory ustnej. Dla przykładu:
Tora pisana, czyli cały Tanach, mówiła o nie dźwiganiu ciężarów w szabat (czyt. Jr 17, 21-22-27). Tora ustna dopowiadała, że ciężarem są dwie figi, które nie możesz nieść w szabat. Tora pisana zakazywała podróżować w szabat (czyt. Iz 58,13-14). Tora ustna dopowiadając za podróż uważała drogę ok. 1000 metrów. I tak na każdym kroku Halacha Tory ustnej była jarzmem trudnym do dźwigania. I o tym Jarzmie Tory ustnej wypowiada się m.in. Piotr na tym zgromadzeniu.
Na marginesie chciałbym zauważyć że uczniowie Jeszua w pierwszym wieku stosowali się często do Halachy tory ustnej (czyt. Dz. 1,12)
Natomiast zwróćmy uwagę jak o jarzmie Tory pisanej wypowiada się Jeszua.
Mt 11,29-30 BT "Weźcie moje jarzmo na siebie i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokorny sercem, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. 30 Albowiem jarzmo moje jest słodkie, a moje brzemię lekkie".
I ta Tora Pisana (według Tanach) jest według słów Jeszua (co czytamy) lekkim brzemieniem, radosnym brzemieniem, błogosławionym brzemieniem. To "jarzmo" Tory Jeszua (Tora Pisana) chcę ja osobiście nosić i tego życzę wszystkim czytelnikom . Ale uważajmy, aby to "jarzmo przykazań" nie stało się wypaczeniem i zmieniło w ślepy, mechaniczny, pozbawiony ufności
i miłości do Boga system uczynków. Taki system jest faktycznie niewolą. I o takiej niewoli mówi Piotr w tym 10 wersecie Dziejów Apostolskich. W wyniku dyskusji na pierwszym spotkaniu Sanhedrynu Mesjańskiego kolegialnie ustalono co następuje:
Dz. 15,19-21 BT "Dlatego ja sądzę, że nie należy nakłada ciężarów na pogan, nawracających się do Boga, 20 lecz napisać im, aby się wstrzymali od pokarmów ofiarowanych bożkom,
od nierządu, od tego, co uduszone, i od krwi 21 Z dawien dawna bowiem w każdym mieście są ludzie, którzy co szabat czytają Mojżesza i wykładają go w synagogach".
Te pierwsze polecenia, które ani nie zakazują ,ani też nie promują obrzezania, miały na celu łagodne wprowadzenie w Halachę dotyczącą Tory pisanej. Na początku zasadniczym celem było wprowadzenie w Aseret HaDibrot[5], które co tydzień było czytane w szabat.
Drugim zasadniczym powodem było odizolowanie nowo nawróconych (z pogan) od praktyk bałwochwalczych i zaznajomienie z dietą biblijną. Warto zapamiętać, że Wspólnota Mesjańska
w pierwszym wieku obradując na tym spotkaniu była już zorganizowana w legalny nurt Judaizmu Mesjańskiego. To kolegium apostołów i braci starszych dobrze rozumiało duchowy wymiar obrzezania polegający na obrzezaniu serca.
Pwt/5 Mjż 10,12-16 BT "A teraz, Izraelu, czego żąda od ciebie Pan, Bóg twój? Tylko tego, byś się bał Pana, Boga swojego, chodził wszystkimi Jego drogami, miłował Go, służył Panu, Bogu twemu, z całego swojego serca i z całej swej duszy, 13 strzegł poleceń Pana i Jego praw,
które ja ci podaję dzisiaj dla twego dobra. 14 Do Pana, Boga twojego, należą niebiosa, niebiosa najwyższe, ziemia i wszystko, co jest na niej. 15 Tylko do twoich przodków skłonił się Pan, miłując ich; po nich spośród wszystkich narodów wybrał ich potomstwo, czyli was, jak jest dzisiaj.
16 Dokonajcie więc obrzezania waszego serca, nie bądźcie nadal [ludem] o twardym karku"
Na czym polega obrzezanie serca? To wypływa z kontekstu przytoczonego SŁOWA BOŻEGO. Aby ten nasz twardy kark nieposłuszeństwa został złamany i abyśmy w obrzezanym sercu przystąpili do Boga żywego w świętości wszystkich przykazań Tory Pisanej. To wypływa
z kontekstu, mędrcy Judaizmu mówią wprost: „usuńcie zaporę nierozsądku z waszego serca , abyście mogli wiernie Bogu służyć . Poniechajcie uporu w tym nieposłuszeństwie”[6] Kiedy bogobojny człowiek z Narodów (Goim) ma obrzezane serce, to zaczyna kochać posłuszeństwo nauce Bożej (Tora) i wtedy już nie ma potrzeby go fizycznie obrzezywać. Jeżeli chrzest
u któregokolwiek z was siostro, bracie, nie spowodował w was obrzezania serca, w którym zaczęliście kochać posłuszeństwo nauce Tory Pisanej i nie zaczęliście kochać Boga, to obawiam się że to była tylko Mykwa Rytualna, w której zostaliście przyłączeni do kościoła X ,Y, czy też Z. Prawdziwy chrzest (Hbr. Twila) to jak mówi ap. Paweł oddzielenie od grzeszności
i nieposłuszeństwa Bogu
Kol 2,12-13 BT jako razem z Nim pogrzebani w chrzcie, w którym też razem zostaliście wskrzeszeni przez wiarę w moc Boga, który Go wskrzesił 13 I was, umarłych na skutek występków i "nieobrzezania" waszego [grzesznego] ciała, razem z Nim przywrócił do życia. Darował nam wszystkie występki .
Tak wiec mamy tu jasny czytelny dowód ,że zanurzenie czyli Twila jest prośbą do Boga
o obrzezanie serca. Szaul cytuje tu w Liście do Kolosan Torę Pisaną, ale żeby sobie zdać sprawę, o czym tak naprawdę mówi Tora Pisana, musieliśmy wcześniej zacytować
5 Mjż 10,12-16
Będę jeszcze pisał o tych fałszywych braciach, którzy bezprawnie wizytowali Galację, gdzie chcieli narzucić swoją Torę Ustną i Halachę o nią opartą. Ale będąc w temacie obrzezania chciałbym wyjaśnić słowa Pawła z piątego rozdziału listu do Galacjan.
Ga 5,12 BT "Bodajby siebie uczynili rzezańcami ci, którzy was podburzają".
Czytając w pierwszej warstwie interpretacyjnej („Pszat”[7]) mogło by się wydawać że Szaul namawia do samookaleczenia tych wszystkich Faryzeuszy, którzy chcieli narzucić Halachę Tory Ustnej dla Nowo Nawróconych. Ale przecież my pamiętamy i znamy Saula jako wybitnego znawcę Tory Pisanej i Tory Ustnej. (Na marginesie uważam, że apostoł Paweł znał Chumasz[8] na pamięć). Pamiętamy Saula jako wychowanka Rektora o imieniu Gamaliel. Jak więc ten znawca Tory może pisać o samookaleczeniu, którego Tora zabrania? Wiedząc o tym,
że wykastrowany kapłan nie może pełnić swoich obowiązków, a także że nikt kto ma zgniecione jądra nie wejdzie do zgromadzenia (Czyt. 5 Mjż 23,2)? Odczytajmy więc słowa Pawła jako finezyjny, cięty sarkazm tego wybitnego znawcy Tory, który w tej ciętej ripoście mówi wprost: „Wytnijcie się faryzeusze ze zgromadzenia wspólnoty Mesjańskiej i nie narzucajcie Halachy Tory ustnej wierzącym z pogan”. Chciałbym jednak być dobrze zrozumiany. Tora ustna i Halacha z nią związana nie jest zła. Kiedy nie koliduje z Torą pisana warto ją stosować, bo w większości jest oparta o całe Słowo Boże. Pruszim, którzy stworzyli tę Halachę, zrobili mocny fundament tożsamości Narodowej Izraela. I wiele przepisów zawartych w Torze Ustnej jest bardzo celnych
i bardzo przydatnych, i błogosławionych, gdybyśmy tylko chcieli się tego trzymać. Jednocześnie mówiąc o ewangelii muszę zaznaczyć, że głosząc ewangelię Nie-Żydom nie mamy prawa narzucać "tożsamości" narodowej Izraela, bo ewangelia jest ponad kulturowa. Nie trzeba naśladować czy czasami wręcz „małpować” kulturę Żydowską, aby służyć Żydowskiemu Mesjaszowi.
Wracając do drugiego rozdziału listu do Galacjan
Ga 2,6-10 BT "Co się zaś tyczy stanowiska tych, którzy się cieszą jakimś poważaniem – jakimi oni dawniej byli, jest dla mnie bez znaczenia; u Boga nie ma względu na osobę – otóż ci, co są uznani za powagi, nie polecili mi dodawać czegokolwiek. 7 Wręcz przeciwnie, stwierdziwszy,
że mnie zostało powierzone głoszenie Ewangelii wśród nieobrzezanych, podobnie jak Piotrowi wśród obrzezanych – 8 Ten bowiem, który współdziałał z Piotrem w apostołowaniu obrzezanych, współdziałał i ze mną wśród pogan – 9 i uznawszy daną mi łaskę, Jakub, Kefas i Jan, uważani
za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na znak wspólnoty, byśmy szli do pogan, oni zaś do obrzezanych,10 byleśmy pamiętali o ubogich, co też gorliwie starałem się czynić"
Nastąpiło w końcu spotkanie dwóch uczestników Bat-Kol – Kefy - apostoła Piotra
i Szaula z Tarsu, którego znamy jako apostoła Pawła. Dwaj świadkowie Bat-Kol uzgodnili między sobą, uzgodnili także u najprzedniejszych, że ewangelia dla Narodów Pogańskich (Goim) będzie głoszona bez Halachy Tory Ustnej. Dlaczego „dwóch świadków”? My już wiemy dlaczego,
bo przecież Tora pisana zawsze nas obliguje, aby każdą sprawę rozstrzygać w oparciu
o świadectwo dwóch świadków.
Wyciągnijmy wnioski z dzisiejszego wykładu
Po pierwsze – obrzezane serce zwalnia wierzących z narodów (Goim) z fizycznego obrzezania
i to jest udowodnione Słowem Bożym. Wierzący z Narodów nie musi, ale może się obrzezać,
bo jak już wiemy jest pewna "wartość", korzyść z obrzezania.
Po drugie – nie można narzucać Tory Ustnej zredagowanej w Talmudzie.
Po trzecie – ewangelia jest ponad kulturowa. A to znaczy, że głosząc ewangelię nie mamy prawa narzucać "kultury żydowskiej" czy też kultury "białego człowieka". Narzucanie tożsamości narodowej to drugi "przekręt" ewangelii, o którym pisze apostoł Paweł. A kiedy pisałem
o pierwszym? Pierwszy przekręt ewangelii, choć nie podkreślony, opisałem w pierwszym artykule – pt. Ga 1,9 BT. Już to przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze powtórzę: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście - niech będzie przeklęty!
Choć nie pisałem tego wprost, ale wyeksponowałem w pierwszym artykule, o jaką ewangelię chodzi i jaką ewangelię głosił Szaul. Głosił ewangelię opartą o Tanach, głosił ewangelię opartą
o Torę Pisaną, głosił ewangelię ,w której mówił o przymierzach Bożych, przymierzach Boga
z Izraelem. Ewangelia, która jest pozbawiona tych wartości, o których piszę, ewangelia
w której ktoś potem mówi, że Stary Testament jest nieważny, a także Zakon jest dla Żydów
to przekręcona ewangelia, to jest pierwszy przekręt ewangelii. Drugi przekręt ewangelii to ten, który tu omówiliśmy, to narzucenie tożsamości Narodowej, narzucenie Halachy Tory Ustnej, narzucenie całej Żydowskości, gdzie niektórzy później małpują całą kulturę Izraela, a nie wiedzą po co to robią . Nie chcą kochać Boga w tej szczerej miłości tylko fascynuje ich zarówno kultura, jak i muzyka, ubiór czy coś innego. Nie tędy droga! Uniwersalny w swym przesłaniu List
do Galacjan, jest po dzień dzisiejszy uniwersalny. Jest nie tylko uniwersalny, ale jest też w pełnej harmonii z Przymierzami, z Torą Pisaną zawartą w całym Tanach.
Nie trzeba być Żydem, aby mieć zbawienie ani naśladować kulturę żydowską, aby się Bogu podobać. Dzisiejsi ewangeliści i misjonarze robią ten sam przekręt ewangelii, kiedy Ludom Afryki i dalekiego wschodu narzucają kulturę białego człowieka zachodu.
UWAGA Końcowa: Problemem nr 1 Listu do Galacjan nie jest, jak to się powszechnie przyjmuje, obrzezanie fizyczne i tzw. zakon. Problemem jest pełna konwersja na Judaizm Rabiniczny i zobowiązanie do stosowania Halachy Tory ustnej, czego obrzezanie jest niejako symbolem
Wnioski:
Dowodem na obrzezane serce jest fakt, kiedy Ruach Hakodesh (Duch Święty) wkłada do naszych serc "Przymierze" na fundamencie Tory
Obrzezane serce Zwalnia Goim z fizycznego obrzezania
Ewangelia dla Narodów jest ponad kulturowa. Jest bez narzucania Halachy Tory ustnej, (BEZ TALMUDU) i bez Kultury etnicznej Żydów czy też innych narodów
Opracował na podstawie własnego wykładu z dnia 01/02/2014r - Piotr Fras
Źródła
Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. Opracował Zespół Biblistów Polskich z inicjatywy Benedyktynów Tynieckich. Wyd. Pallotinum Poznań - Warszawa 1980 Tzw. Tysiąclatka
Biblia to jest Pismo Święte Starego I Nowego Testamentu. Tzw. Nowy Przekład. Wyd. Towarzystwo Biblijne w Polsce
D. Stern pt. Komentarz Żydowski do Nowego Testamentu oficyna Wyd. "Vocatio" + Przypisy
[1] Ks. Prof. Dąbrowski „Dzieje Pawła z Tarsu” – Warszawa „PAX” 1953 [2] Bat Kol - dosłownie córka głosu - objawienie i zjawisko wizji Bożego głosu - Źródło - D. Stern pt. Komentarz Żydowski do Nowego Testamentu oficyna Wyd. "Vocatio" [3] Judaizm Biblijny to czas do zburzenia II Świątyni. (70r n.e.) Po tej dacie, umownie, zaczyna się Judaizm Rabiniczny [4] Mykwa – w Judaizmie zbiornik z bieżącą wodą (niekiedy basen) dla osób i naczyń,
które zaciągnęły jakiegoś rodzaju nieczystość rytualną. Źródło: Internet. [5]Aseret HaDibrot - dosłownie dziesięć mów, dekretów Bożych (gr. Dekalog). W pierwszym wieku n.e. Dekalog był fundamentem liturgii Świętego Zgromadzenia i był odczytywany
co szabat w zgromadzeniu. Z biegiem lat wycofano z liturgii szabatowej dekalog z powodu heretyków, którzy naukę Bożą (Tora) ograniczali tylko do Dekalogu. [6] Tora Pardes Lauder - Tom 5 - Dewarim - przypisy [7]Pszat (’prosty’) - najoczywistszy, dosłowny sens tekstu [8]Chumasz- Pięcioksiąg – pięć ksiąg Mojżeszowych (Bereszit, Szemot, Wajikra, Bamidbar
i Dewarim), czyli Tora w węższym znaczeniu -źródło Internet