W pierwszym opracowaniu na temat Ruchu Mesjańskiego jednoznacznie, choć wieloma definicjami określiłem pierwotny Ruch Mesjański jaki powstał po chwalebnym zmartwychwstaniu Jeszua HaMaszijach[1]. I tak Ruch Mesjański to Judaizm[2] Mesjański, który można nazwać Judaizmem Biblijnym redukującym faryzejską Halachę[3], zwłaszcza tę, która koliduje z Pismem Świętym. Pierwotni uczniowie, jak pisałem, sami siebie określali jako „zwolennicy drogi”
(czyt. Dz. 9, 2) . W pierwszym artykule zasygnalizowałem „wygaszenie” ruchu Mesjańskiego,
aby do zgromadzenia (Ciało Mesjasza) weszła „Pełnia Pogan”. Ale trzeba nam wiedzieć,
że to był bardzo głęboki eufemizm na określenie wielowiekowego prześladowania przez Rzymian oraz tzw. Ojców Kościoła[4], którzy w słowach pełnych nienawiści przeklinali mesjańskich uczniów Jeszua, a do najłagodniejszych epitetów należy uznać: „Judaizanci” i „Judaizujący”. Wygaszenie Ruchu Mesjańskiego ostatecznie przypieczętował instytucjonalny Kościół Chrześcijański, który stał się instytucją za sprawą cesarza Konstantyna Wielkiego. Ale trzeba to bardzo mocno podkreślić, że przez wszystkie wieki historii funkcjonowali żydowscy uczniowie Mesjasza, tak w kongregacjach Żydowskich, jak też w Kościele.
Nowożytne początki Ruchu Mesjańskiego
Pierwsze jaskółki zwiastujące nowożytny Ruch Mesjańskich Żydów pokazały się w pierwszej połowie XIX w. Kiedy to małe grupki chrześcijan w Duchu Bożym modliły się za Żydów,
a szczególnie za powrót Żydów do „erec Israel” (ziemia Izraela). „W tej atmosferze została utworzona w 1840 roku w Jerozolimie pierwsza diecezja protestancka, na której czele stanął anglikanin Michael Solomon Alexander, wierzący w Jezusa Żyd – pierwszy biskup pochodzenia żydowskiego od czasów antyrzymskiego powstania Szymona Bar Kochby w 135 roku”[5].
W 1860r powstaje w Anglii „Zrzeszenie hebrajskich chrześcijan”, które gromadzi żydowskich braci z protestanckich kościołów. Po roku 1915r „Zgromadzenie Żydowskich Chrześcijan” rozszerza swoją działalność na USA i zarazem na cały świat. „Powszechnie uznaje się Josefa Rabinowicza za jednego z najważniejszych pionierów związanych z tworzeniem mesjanistycznych kongregacji.[6]Rabinowicz pod wpływem osobistej wizji na górze oliwnej przyjął Jeszuę, jako swojego Mesjasza. A wychowany w Judaizmie dążył do powstawania kongregacji Żydowskich. „Rabinowicz zaczął widzieć potrzebę stworzenia nowych wspólnot, odrębnych od chrześcijańskich Kościołów, w których Żydzi wierzący w Jezusa będą mogli praktykować swoją wiarę, zachowując przy tym jej żydowską tożsamość”.[7]
Fala syjonizmu[8], którą zapoczątkował i propagował Teodor Hercl[9] u schyłku XIX w. mocno wpłynęła na rozwój nowożytnego Ruchu Mesjańskiego. Ważną datą dla historii świata było powstanie państwa Żydowskiego w 1948r., Dlaczego to data ważna i przełomowa? Bo ogół Żydów, którzy stracili już zaufanie do Słowa Bożego na nowo uwierzyło w prorockie Słowo Wiekuistego.
Oz 6, 1-2 „Chodźcie, zawróćmy do Pana! On nas rozszarpał, On nas też uleczy, zranił i opatrzy nasze rany! Po dwóch dniach wskrzesi nas do życia, trzeciego dnia podniesie nas i będziemy żyli przed jego obliczem”.
Mając prorocką miarę tysiąc lat za jeden dzień (czyt. Ps 90, 4) wielu Żydów uwierzyło,
że powstanie państwa Izraela to prawdziwy cud sam w sobie, ale też obfitujący w liczne cuda, jakie towarzyszyły przy rezolucji w łonie ONZ (listopad 1947). W równoległym do czasu obrad
i głosowania w ONZ pewien Żyd czytał i zastanawiał się nad proroctwem Izajasza
Iz 66, 8 „Kto słyszał o czymś takim? Kto widział coś takiego? Czy ziemia może być zrodzona
w jednym dniu, czy naród może się urodzić za jednym razem? A jednak Syjon, zaledwie poczuł bóle, od razu porodził swoje dzieci”.
W równoległym do czasu obrad i głosowania w ONZ wielu Żydów modliło się „Haszem zbaw nas teraz”. W tym miejscu chciałabym sprostować mniemanie niektórych jakoby to łaskawość władców świata przyczyniła się do powstania państwa Izrael w jego historycznych granicach.
To Wiekuisty Suweren wszechświata o tym zadecydował, o czym pisze nam prorok Daniel
Dn 4,22 „Najwyższy ma władzę nad królestwem ludzkim i że daje je temu, komu chce.
To nie jedyny wers na ten temat. Także inni prorocy o tym mówią. Jeremiasz przewidział powrót Izraela do swojej własności
Jr 30, 2-3 “Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Spisz sobie wszystkie słowa, które mówiłem do ciebie
w księdze, 3 Bo oto idą dni - mówi Pan - że odmienię los mojego ludu, Izraela i Judy - mówi Pan - i sprowadzę ich z powrotem do ziemi, którą dałem ich ojcom, aby ją posiedli”.
Proroctwo Boże wypełniło się wobec narodu Izraela 14 Maja 1948r, kiedy to Dawid Ben Gurion proklamował państwo Izrael. Żydzi I Chrześcijanie doświadczyli wierności Boga wobec narodu Izraela. Żydzi zaczęli intensywnie badać proroctwa Tanach, a chrześcijanie zaczęli badać swoją teologię serwowaną od tysiącleci, a bazującą na nienawiści do narodu Izraela. Warto zwrócić uwagę, że to nie jedyne wersety, które znalazły swoje wypełnienie w XX wieku.
Iz 11,11-12 „I stanie się w owym dniu, że Pan ponownie wyciągnie swoją rękę, aby wykupić resztkę swojego ludu, która pozostanie z tych z Asyrii i z Egiptu, i z Patros, i Etiopii, i Elamu,
i z Szinearu, i z Hamatu, i z wysp na morzu. I wywiesi narodom sztandar, i zbierze wygnańców
z Izraela, a rozproszonych z Judy zgromadzi z czterech krańców świata”.
To cud na cudami, jaki wstrząsnął całym chrześcijańskim światem. Ale zacznijmy od początku. Po upadku powstania Bar Kochby Cesarski Rzym postanowił rozprawić się z Żydami raz na zawsze. Cesarz i jego doradcy mocno wzięli sobie do głowy fakt, że Żydzi przeżyli deportacje do Babilonii i po siedemdziesięciu latach wrócili z niewoli zorganizowani i odbudowali tak miasto Jerozolimę, jak i Świątynię. Uznano to za błąd Nabuchodonozora, który uprowadził Izraela
i rozlokował tylko w „jednym miejscu”. Rzymianie postanowili nie powielać tego błędu
i wyganiając z historycznych granic „erec Izrael” rozproszono Lud Izraela na wszystkie krańce ziemi. W tej zaciekłej nienawiści przez „narzędzia świeckie” przeciwnik Boży doprowadził do rozproszenia Żydów po całym świecie. Przez ok. 2000 lat naród Izraela był gnębiony na wszystkie sposoby. Grabiono go we wszystkich siedzibach, palono Żydów w synagogach, przepędzano z ziemi do ziemi itd. Napisano tysiące opracowań na ten temat i nie ma potrzeby
w tym artykule rozwijać tego wątku.
Stał się cud nad cudami bez precedensu w historii świata – Przemijały potęgi tego świata. Wielkie i liczne narody gubiły swoją tożsamość po utracie ziem. A prześladowany naród Izraela przeżył i żyje. I to żyje na ziemi darowanej przez Wiekuistego. Co więcej, w dniu proklamacji państwa Izraela ludność żydowska nie przekraczała 800 tysięcy, a po siedmiu dekadach przekroczyła 8 milinów. Mocne jest Słowo prorockie, które przewidziało, że Bóg zbierze swój ukochany naród ze wszystkich stron świata pomimo sprzeciwu i blokad wielu reżimów totalitarnych.
Historia narodu Izraela – Narodu Wybranego- to historia cudów. „U schyłku życia Dawid Ben Gurion przyznał: „ Żydzi są cudem w historii świata: przeżyli dwa tysiąclecia w rozproszeniu,
a w ciągu jednego pokolenia odnowili swój kraj, język i narodowość”.[10]
Jaką datę możemy uznać za początek Ruchu Mesjańskiego?
Pierwszą datą, którą można uznać za datę powstania Ruchu Mesjańskiego był Czerwiec 1967r., Co się wtedy stało? Izrael został napadnięty (dokładnie 05-06-1967r) przez ościenne państwa arabskie, które miały na cel likwidację nowo utworzonego państwa żydowskiego, które było kolcem w oku całego Islamu. W tzw. Wojnie sześciodniowej[11] stał się kolejny cud Boży. Nieliczna i słabo uzbrojona armia Izraela pokonała setki tysięcy wrogów. Ale nie było to zwycięstwo ludzkie – to był „blitzkrieg”[12] dokonany przez samego Boga, który był zarazem pokazem siły armii izraelskiej, która w ciągu sześciu dni rozgromiła wielokrotnie liczniejsze armie Egiptu, Syrii, Jordanii, Iraku i Libanu. Efektem tej krótkiej wojny było to, że Jordania na rzecz Izraela straciła wschodnią Jerozolimę i część zachodniego brzegu Jordanu. Dla Mesjańskich uczniów Jeszua był to fakt proroczy.
Łk 21,24 I padną od ostrza miecza, i zostaną uprowadzeni do niewoli u wszystkich narodów,
a Jerozolima będzie zdeptana przez pogan, aż się dopełnią czasy pogan.
Chwała Bogu – Jerozolima jest wolna – mówili wszyscy Żydzi, a Żydzi Mesjańscy dodawali – Chwała Bogu - skończyły się „Czasy pogan”. Odzyskanie Jerozolimy sprawiło przebudzenie religijne wśród Żydów. Wielu szczerych Żydów studiowało Pismo Święte w Tanach[13], ale byli
i tacy, co nie bali się czytać tzw. Nowy Testament. Powtarzając pytanie „Dlaczego Czerwiec 1967r można uznać za datę powstania Ruchu Mesjańskiego?” Bo wtedy dokonało się także wiele indywidualnych cudów Bożych.
Po kilkudziesięciu latach od cudu wyzwolenia Jerozolimy wielu żydowskich liderów mesjańskich kongregacji złożyło świadectwo przyjęcia Jeszua Mesjasza do serca w wyniku osobistej teszuwy[14] do Boga właśnie w tym przełomowym 1967 roku. „Joseph Shulam, rdzenny, izraelski lider mesjanistyczny z Jerozolimy, mówi, że na początku lat 60-tych, trudno byłoby znaleźć
w Jerozolimie chociażby dwudziestu pięciu wyznawców, Jeszuy jako Mesjasza (…) Dzisiaj ponad pięćdziesiąt lat później w Jerozolimie żyją setki wierzących”[15]. Jest to analogiczne świadectwo do świadectwa Jakuba – lidera kongregacji Mesjańskiej z I w.N.e. o którym sprawozdają Dzieje Apostolskie.
Dz. 21,20 A oni, gdy usłyszeli, chwalili Boga i powiedzieli mu: Widzisz, bracie, ile to jest tysięcy Żydów, którzy uwierzyli, a wszyscy gorliwie trzymają się zakonu;
Wolna Jerozolima – HalleluJah- Setki Żydów Mesjańskich pod Ścianą Płaczu[16] wielbią Boga dziękując za kolejną interwencję w historię świata i w dodatku zapowiedzianą proroczo. Bóg wierny swoim przymierzom działa i kiedy „wybija” określona „Boża godzina” w Historii realizuje plan zbawienia wobec całego świata.
Odzyskanie Jerozolimy jest faktem paralelnym do proroctwa, które Jeszua oznajmił swoim uczniom mówiąc o znakach swojego powtórnego przyjścia i końca Świata. Jakie to znaki?
„A od figowego drzewa uczcie się, (…) gdy wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest (…)
Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.” (Czyt. Mt 24,32-34)
Pismo Święte jednoznacznie „drzewem figowym” nazywa etniczny Izrael (czyt. Jr 24, 1-10;
Oz 9, 10; Mi 7, 1) tak, więc nasze pokolenie jest pokoleniem[17], które postrzega odrodzenie Izraela Mesjańskiego, jako znak czasu zwiastujący rychłe przyjście Mesjasza.
Ruch Mesjański wobec tego proroczego faktu zapragnął większej „autonomii” wśród chrześcijan. I tak mesjańscy Żydzi zaczęli się organizować w liczne związki i stowarzyszenia. „W 1973 roku Amerykańskie Zrzeszenie Hebrajskich Chrześcijan (Hebrew Christian Alliance of America) podjęło istotną decyzję o zmianie oficjalnej nazwy organizacji na Amerykańskie Zrzeszenie Żydów Mesjanistycznych (MJAA – Messianic Jewish Alliance of America), podkreślając tym samym żydowskie korzenie i tożsamość ruchu. Większość Żydów wierzących w Jezusa uznało nazwę „Żydzi mesjanistyczni” za właściwszą niż „chrześcijanie”. Miało to związek z bolesną dla nich historią: trwającym przez setki lat negowaniem przez Kościoły chrześcijańskie ich żydowskiego dziedzictwa i tożsamości. Owa zmiana obrazuje znaczące procesy, które miały miejsce w środowisku wierzących w Jezusa Żydów. Było to możliwe w dużej mierze dzięki wpływowi wielu nowych żydowskich uczniów Jezusa, którzy znaczącą wagę przywiązywali do swoich religijnych korzeni. Od tej chwili głównym celem Amerykańskiego Zrzeszenia Żydów Mesjanistycznych stało się propagowanie żydowskiego modelu życia w Jezusie oraz tworzenie nowych kongregacji (Hocken i Juster, 2015). Dalszym krokiem rozwoju ruchu mesjanistycznego było utworzenie w 1979 roku Unii Żydowskich Kongregacji Mesjanistycznych (UMJC – Union of Messianic Jewish Congregations) oraz założenie przez Amerykańskie Zrzeszenie Żydów Mesjanistycznych (MJAA) w 1986 roku Międzynarodowego Zrzeszenia Kongregacji i Synagog Mesjanistycznych (IAMCS – International Alliance of Messianic Congregations and Synagogues). Wszystkie trzy organizacje (UMJC, MJAA i IAMCS) różnią się nieznacznie od siebie w swojej strukturze; wielu członków zachowuje podwójną przynależność organizacyjną. Najstarszą
i zarazem największą instytucją pozostaje Amerykańskie Zrzeszenie Żydów Mesjanistycznych (MJAA) (Sidney, 1990).[18]
Dzisiaj w XXI w. można śmiało powiedzieć, że nastąpiło zmartwychwstanie Ruchu Mesjańskiego na całym świecie – także w Polsce. Do wiary w Jeszua z Nazaretu, jako żydowskiego Mesjasza przyznają się Żydzi z bardzo zróżnicowanego Judaizmu. I tak uznają Jeszua jako Mesjasza – Żydzi Aszkenazi; Sefardyjczycy; Litwacy; Chasydzi itd. Przychodzą do kongregacji mesjańskich zarówno Ortodoksyjni, jak też Konserwatywni i Reformowani Żydzi. I za to Chwała Bogu. Jednocześnie w chrześcijańskim świecie następuje jakby “otwarcie” na Izrael i Żydów. Coraz więcej chrześcijan staje murem modlitwy za Izraelem. I coraz więcej wierzących pochodzących z Goim[19] wyznaje credo biblijnej Rut : „Twój naród będzie moim narodem, a twój Bóg będzie moim Bogiem” (Rut 1, 16 BT).
Ufam, że w dzisiejszym czasie, chrześcijanie będą dalej się modlić, jak niegdyś, za Izrael zgodnie z zachętą ze Słowa Bożego. (Czyt. Ps 122)
Ps 122,6 Proście o pokój dla Jeruzalemu! Niech żyją w spokoju ci, którzy cię miłują!
Pierwotny Ruch Mesjański gromadzący „resztkę” Izraela przyniósł wielkie bogactwo dla całego świata. To o ileż bardziej i więcej błogosławieństwa będzie udziałem świata, gdy nowożytny Ruch Mesjański w pełni się objawi? (Czyt. Rz 11,5-12)
Zach 2,11 Biada! Chrońcie się na Syjonie, którzy jeszcze mieszkacie u córki babilońskiej,
Autor opracowania: Piotr Fras
[1] HaMaszijach – „Ten szczególny Mesjasz” [2] Judaizm – w pierwszej definicji życie wg Tory Pisanej Mojżesza [3] Hallacha – dosłownie droga- procedura postępowania w każdej sytuacji życia [4] Ojcowie Kościoła (łac. Patres Ecclesiae) – pisarze i teologowie we wczesnym chrześcijaństwie, w epoce bezpośrednio po czasach apostolskich, aż do czasów średniowiecza. Źródło Internet [5] Seweryn Osowski - Współczesny ruch Żydów mesjanistycznych: zarys historyczny i wierzenia [6] Tamże [7] Tamże [8] Syjonizm – ruch polityczny, w przeszłości stawiający sobie za główny cel zbudowanie państwa żydowskiego na historycznych ziemiach Galilei, Samarii, Judei [9] Theodor Herzl – żydowski dziennikarz urodzony w Cesarstwie Austrii, twórca i główny ideolog współczesnego politycznego syjonizmu, a w efekcie państwa Izrael. [10] Peter Hahne – „Źrenica jego oka” [11] Wojna sześciodniowa, także: wojna izraelsko-arabska 1967, trzecia wojna izraelsko-arabska, an‑Naksah lub wojna czerwcowa – wojna izraelsko-arabska stoczona pomiędzy Izraelem
a Egiptem, Jordanią i Syrią w 1967 roku. W wojnę zaangażowały się także inne arabskie państwa: Irak, Arabia Saudyjska, Kuwejt i Algieria. Źródło internet [12] Blitzkrieg – termin oznaczający błyskawiczne uderzenie wojskowymi siłami zbrojnymi [13] Tanach – akronim określający Biblię hebrajską, utworzony od początkowych liter trzech części Pisma: Tora („Prawo”), Newiim („Prorocy”), Ketuwim („Pisma”). Źródło Internet [14] Teszuwa – dosłownie „powrót”. Teszuwa to powrót (Nawrócenie) do Boga w pokorze
i skrusze na Bożych warunkach nauki Bożej Tory. Definicja własna autora opracowania. [15] Don Finto – „Twój Lud Moim Ludem” str. 171 [16] Ściana Płaczu, zwana tez zachodnią, położona na skraju jerozolimskiego starego miasta,
to jedyna ocalała pozostałość po historycznej świątyni Salomona odbudowanej przez Heroda
i zniszczonej przez Rzymian po stłumieniu powstania żydowskiego przeciwko Imperium Rzymskiemu. Źródło Internet [17] Pokolenie w Biblii może też liczyć 100 lat. Czyt. 1 Mjż 15, 14-16; 2 Mjż 12,40-41 [18] Seweryn Osowski – „Współczesny ruch Żydów mesjanistycznych: zarys historyczny
i wierzenia” [19] Goim – dosłownie narody