Chrzest – Zanurzenie – Twila
Chrzest jest zewnętrznym wyrazem wewnętrznej zmiany dokonującej się w naszym życiu, jest obrazem duchowej rzeczywistości, jest odpowiedzią na przyjęcie Jeszua jako swojego Zbawiciela. Chrzest to zanurzenie się w rzeczywistość Mesjasza. Chrzest to powiedzenie: „Panie, chcę kroczyć przez życie z Tobą, a Twoje Słowo niech będzie moim przewodnikiem na każdy dzień, drogowskazem w każdej sytuacji, w każdej decyzji". Jest to publiczne wyznanie wiary w Jeszua HaMaszijah/Jezusa Chrystusa, który powiedział: „Kto uwierzy i ochrzczony zostanie, będzie zbawiony” (Mr 16:16) i dalej: ”Kto się nie narodzi z wody (...), nie może wejść do królestwa” (J 3:5)
Sposób chrztu jest dokładnie określony. Apostołowie chrzcili przez całkowite zanurzenie w naturalnych zbiornikach wodnych.
Greckie słowo „BAPTIZO”, przetłumaczone w języku polskim na słowo „chrzest”, znaczy „zanurzyć” w wodzie tak głęboko, ażeby całość przedmiotu znalazła się pod wodą. Przykładem tego jest zanurzenie przez farbiarza tkaniny, którą farbuje.
Ceremonia chrztu/twili opisana w Nowym Testamencie, zawsze wskazuje na formę przez zanurzenie. Innym namacalnym dowodem udzielenia chrztu przez „zanurzenie”
w pierwotnym chrześcijaństwie jest fakt, że w najstarszych kościołach chrześcijańskich, jakie zachowały się na świecie - można je znaleźć we Włoszech, w Grecji i płn. Afryce
z przed piętnastu wieków - znajdują się duże, głębokie baptysteria, nadające się do chrztu dorosłych przez całkowite zanurzenie. Wszystkie przypadki chrztu/zanurzenia opisane w Nowym Testamencie dotyczą osób dorosłych, a więc posiadających duchową dojrzałość i mogących podejmować samodzielne decyzje duchowe oraz mających świadomość swej grzeszności.
Dz 8:12 Zarówno mężczyźni, jak i kobiety gdy uwierzyli przyjmowali chrzest według zalecenia Mesjasza: „Dlatego idźcie i z ludzi spośród wszystkich narodów czyńcie talmidim, zanurzając ich w rzeczywistość Ojca, Syna i Ruach Ha-Kodesh…” (Mat.28:18-19 Komentarz Żydowski do Nowego Testamentu – Dawid Stern)
Pełna znajomość nauk Bożych i pragnienie bycia posłusznym Bożemu Słowu czyni chrzest prawdziwym Przymierzem (Dz 19:1-5).
Czego nauczali Żydowscy talmidim/uczniowie? Przyjrzyjmy się sytuacji z ósmego rozdziału Dziejów Apostolskich (w.25-40)…Urzędnik królowej Kandaki to najpewniej żyd etiopski zwany Falaszem albo też prozelita nawrócony do Boga Awrachama,
który przyszedł do Jerozolimy aby się modlić. To nie był człowiek nieznający
i nieprzestrzegający Prawa. W drodze powrotnej czytał Słowo Boże – Księgę proroka Izajasza. Gdy Filip objaśnił, o Kim czytał urzędnik, ten natychmiast zapragnął przyjąć Jeszua jako swego Mesjasza i gdy tylko przybliżyli się do wody Filip chrzcił Etiopczyka przez zanurzenie.
Gdyby chrzest w Nowym Testamencie mógł być dokonany przez polanie lub pokropienie, wystarczyłaby mała buteleczka wody, bez potrzeby udawania się nad jezioro lub rzekę, bez potrzeby wchodzenia do odpowiednio głębokiej wody. Chrzest wodny przez zanurzenie jest biblijną metodą chrztu, ponieważ w sensie symbolicznym przedstawia śmierć, pochówek i zmartwychwstanie Chrystusa. Tak i my powstajemy do nowego życia w Mesjaszu. Chrzest wodny ilustruje także duchowe oczyszczenie. Tak jak woda oczyszcza ciało, tak Duch Boży oczyszcza nasze serca.
Jednak samo zanurzenie nie miałoby żadnej wartości duchowej, gdyby nie było poprzedzone głębokim wejrzeniem w siebie – wyznaniem grzechów, zadośćuczynieniem (jeśli to możliwe) i pokutą.
Przed Chrztem/Zanurzeniem Teszuwa
W Słowie Bożym czytamy: „A on chrzcił wyznających grzechy swoje” (Mr 1:5), „głosząc chrzest upamiętania” (Łk 3:3), „Upamiętajcie się i niechaj się każdy z was da ochrzcić w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a otrzymacie dar Ducha Świętego”
(Dz 2:38). Tak więc widzimy, że zanurzenie powinna poprzedzać pokuta i nawrócenie
z drogi grzechu. Dosłownie Piotr mówi: Odwróćcie się od waszych grzechów, powróćcie do Boga. Koncepcja biblijnego nawrócenia to grecka „Metanoia” i hebrajska „Teszuwa”
Metanoia to zmiana myślenia i jest tylko częścią całości koncepcji jaką jest Teszuwa.
Przed nowonarodzeniem grzesznik twierdzi, że tak naprawdę to on nic złego nie czyni – nie widzi swej grzeszności.
5 Mjż 30:8 Ty zaś nawrócisz się /Taszuw/ i będziesz słuchał głosu Adonaj, i spełniał wszystkie jego przykazania, które ja ci dziś nadaję.
Teszuwa to głęboka zmiana serca oznaczająca powrót do Boga. To przyjęcie do serca całego etycznego przesłania Słowa Bożego.
Teszuwa to obrzezka serca dokonana ręką Elohim. W przekładzie Pardes czytamy: „Usuńcie zaporę nierozsądku z waszego serca, która przeszkadza wam w służeniu Bogu
i poniechajcie uporu” (5 Mjż 30:6).
Chrzest jest zaproszeniem do czystego świętego życia w Bogu.
U Izraelitów obrzezka była zewnętrznym znakiem Przymierza między Bogiem, a ludem wybranym oraz symbolem włączenia człowieka do tego Przymierza. W Nowym Przymierzu chrzest-zanurzenie-Twila spełnia rolę duchowej obrzezki dokonanej przez samego Wiekuistego Boga w sercu poddanego Mu dziecka.
Obrzezanie serca to posłuszeństwo wobec Tory (5 Mjż 10:12-16)
Kiedy dokonamy dogłębnej Teszuwy, wtedy doznamy łaski odpuszczenia wyznanych grzechów: „Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości.”(1J1:9)
Odpuszczenie grzechów
Słowo Boże obiecuje, że :”choćby wasze grzechy wasze były jak szkarłat, jak śnieg wybieleją” (Iz 1:18), „Ulituje się znowu nad nami, zetrze nasze nieprawości i wrzuci w głębokości morskie wszystkie nasze grzechy” (Mi 7:19). I wskazuje: „Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni
w Chrystusa Jezusa, w śmierć jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz
z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo jego zmartwychwstania, wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi; kto bowiem umarł, uwolniony jest od grzechu. Jeśli tedy umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z nim żyć będziemy” (Rz6:3-8) – Jakież cudowne zapewnienie! Jesteśmy obmyci, uświęceni, i usprawiedliwieni w imieniu Pana Jezusa Chrystusa i w Duchu Boga naszego. (1 Kor 6:11)
Kiedy dokonamy dogłębnej Teszuwy, kiedy doznamy łaski odpuszczenia wyznanych grzechów wtedy otrzymamy też dar Ducha Świętego.
Dar Ducha Świętego przy zanurzeniu w przymierze.
Cudowne jest etyczno-moralne przesłanie całej Biblii - Przykazania Jeszua w sercu: „Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę
w ich serca i na umysłach ich wypiszę je” (Hbr 10: 15-16) poświadcza nam Duch Św. – Ruach HaKodesh.
Nikt ochrzczony w Duchu Bożym nie powie: „Zakon jest dla Żydów, a dla nas łaska”.
Łaska nie jest licencją do życia w grzechu, ale zaproszeniem Elohim do świętości.
Duch nie-Boży nie podporządkowuje się zakonowi Bożemu (Rz 8,5-7)
Duch Boży - autor Prawa, Biblii daje nam w serce moc i pragnienie do podporządkowania się Prawu Boga Najwyższego.
Przez chrzest okazujemy posłuszeństwo Jeszua, który polecił aby chrzcić tych, którzy uwierzą w Niego (Mt 28:19-20; Dz 2:38). Słowo Boże składa świadectwo, że sam Jeszua także był ochrzczony (Mr 1:9-11), dając przykład swoim naśladowcom, aby podobnie postępowali. Stwierdzenie, że chrzest wodny nie jest warunkiem zbawienia i podanie przykładu zbawionego człowieka, który nie został ochrzczony w wodzie — zbrodniarza na krzyżu (Łk 23:39–43) nie jest prawdziwe. Ten człowiek był hebrajczykiem i miał na ciele symbol Przymierza, jakim jest obrzezka… zbłądził, odszedł od Przymierza, ale gdy uznał Jezusa za swego Pana, umierając na krzyżu obok Niego i poprosił o zbawienie - wybaczono mu jego grzechy. Chociaż nie zawarł przymierza poprzez chrzest wodny,
w tym momencie został duchowo ochrzczony w śmierć Chrystusa, a następnie został wzbudzony do zbawienia dzięki mocy słowa Chrystusa (Hbr 1:3).
Słowo do Ciebie, drogi czytelniku:
A czemu teraz, zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje, wezwawszy imienia jego (Dz.Ap.22,16)
Bóg mówi do Ciebie:
Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych (Hbr 4,7)
Powyższe opracowanie stanowi kompilację materiałów i wykładów dostępnych powszechnie na łamach internetu oraz wydawnictw chrześcijańskich, mesjańskich
i judaistycznych.